Σταθμοί ηλεκτρονικής φόρτισης στο όριο: οι μεσαίες επιχειρήσεις μάχονται κατά της γραφειοκρατίας!

Σταθμοί ηλεκτρονικής φόρτισης στο όριο: οι μεσαίες επιχειρήσεις μάχονται κατά της γραφειοκρατίας!

Η λιανική λιανική στη Γερμανία αντιμετωπίζει μια κρίσιμη πρόκληση. Οι φορείς εκμετάλλευσης πρατηρίων βενζίνης βασίζονται ολοένα και περισσότερο στους σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων προκειμένου να τοποθετηθούν για ένα μέλλον με σύγχρονη κινητικότητα. Ωστόσο, το υψηλό επενδυτικό κόστος και το δύσκολα διεισδυτικό γραφειοκρατικό τοπίο θέτουν υπό πίεση ιδιαίτερα τις μεσαίες επιχειρήσεις. Μεγαλόφωνος Κόσμος Για πολλούς ανθρώπους, η επένδυση σε σταθμούς φόρτισης δεν αξίζει τον κόπο. Ο Carsten Müller, Διευθύνων Σύμβουλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης Ανεξάρτητων Πρατηρίων Καυσίμων (BfT), περιγράφει την ακόλουθη κατάσταση: Μόνο περίπου ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο την ημέρα έρχεται στους σταθμούς γρήγορης φόρτισης. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν πόσο δύσκολη είναι η τρέχουσα κατάσταση για τους χειριστές σταθμών φόρτισης.

Το 2024, τα μέλη της BfT, που αντιπροσωπεύουν συνολικά 2.766 πρατήρια καυσίμων στη Γερμανία, πούλησαν μόνο 9.000 κιλοβατώρες σε σταθμούς ηλεκτρονικής φόρτισης. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 100 χρεώσεις ηλεκτρικής ενέργειας για μεγαλύτερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Παρά τη δυναμική εξέλιξη του αριθμού των αυτοκινήτων, που αυξήθηκε από 41,7 εκατομμύρια σε 49,1 εκατομμύρια, τα στοιχεία πωλήσεων για τους σταθμούς φόρτισης εξακολουθούν να είναι αποθαρρυντικά. Ο αριθμός των πρατηρίων καυσίμων παραμένει σταθερός σε περίπου 14.000, αλλά οι πωλήσεις ορυκτών καυσίμων παραμένουν η κύρια πηγή εσόδων, αν και γίνονται λιγότερο σημαντικές.

Γραφειοκρατικά εμπόδια για σταθμούς ηλεκτρονικής φόρτισης

Τα κύρια εμπόδια στην επέκταση των σταθμών φόρτισης ηλεκτρικής ενέργειας είναι οι μεγάλοι χρόνοι έγκρισης και οι συχνά ελλείπουσες συνδέσεις δικτύου. Ο Müller περιγράφει τους σταθμούς φόρτισης ως «αντικείμενα προς διαγραφή» για πολλές μεσαίες εταιρείες. Τα επενδυτικά ποσά που απαιτούνται για την εγκατάσταση ενός σταθμού φόρτισης υψηλής απόδοσης (Hypercharger) μπορεί να φτάσουν περίπου τα 350.000 ευρώ, γεγονός που επιβαρύνει σημαντικά τις μικρές εταιρείες. Μπούντεσταγκ αναφέρει ότι επιδιώκεται νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής νομοθεσίας για την ηλεκτρική ενέργεια και την ενέργεια, προκειμένου να μειωθεί η γραφειοκρατία και να ανακουφιστεί το βάρος των χειριστών σταθμών φόρτισης. Το προσχέδιο δίνει στους χρήστες ηλεκτρικών οχημάτων τη δυνατότητα να μην θεωρούνται προμηθευτές όταν χρεώνουν αμφίδρομα και έτσι να αποφεύγουν τις φορολογικές υποχρεώσεις.

Ωστόσο, πολλοί επικριτές εκφράζουν ανησυχίες. Η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) καταγγέλλει ότι η ελάφρυνση ωφελεί πρωτίστως τη διοίκηση και όχι τις εταιρείες. Υπάρχουν επίσης ανησυχίες για την οικονομική επιβάρυνση σε άλλους τομείς, όπως η φορολογική επιβάρυνση στη βιοενέργεια.

Αυξανόμενο κόστος και εναλλακτικές πηγές εσόδων

Ένας άλλος οικονομικός κίνδυνος για τα πρατήρια είναι η προγραμματισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού στα 15 ευρώ. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω το κόστος εργασίας, το οποίο ήδη αντιπροσωπεύει μεταξύ 53% και 62% του λειτουργικού κόστους. Για το λόγο αυτό, πολλοί χειριστές σκέφτονται επίσης να αυτοματοποιήσουν τις προσφορές τους ή να εισαγάγουν επιλογές αυτοεξυπηρέτησης. Οι εξελίξεις αυτές θα μπορούσαν να επηρεάσουν το μέλλον πολλών μεσαίων πρατηρίων καυσίμων, των οποίων οι κύριες πηγές εσόδων, εκτός από την πώληση καυσίμων, είναι τα καταστήματα και υπηρεσίες όπως τα πλυντήρια αυτοκινήτων.

Με μέσο τζίρο 1,25 εκατ. ευρώ ετησίως και κέρδη 235.148 ευρώ, τα καπνικά προϊόντα (66%) και τα ποτά (11%) είναι τα πιο δημοφιλή προϊόντα στα πρατήρια βενζίνης, ενώ κεντρικό ρόλο συνεχίζει να παίζει η πώληση ορυκτών καυσίμων. Μέχρι πότε όμως θα συνεχίσει να ισχύει αυτό; Δεδομένης της μεταβαλλόμενης κινητικότητας και της αυξανόμενης πίεσης στον κλάδο, η ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για το μέλλον των πρατηρίων καυσίμων στη Γερμανία.