E-laadstations aan de limiet: middelgrote bedrijven strijden tegen bureaucratie!

E-laadstations aan de limiet: middelgrote bedrijven strijden tegen bureaucratie!

De stationaire detailhandel in Duitsland staat voor een cruciale uitdaging. Exploitanten van tankstations vertrouwen steeds meer op laadstations voor elektrische voertuigen om zichzelf te positioneren voor een toekomst met moderne mobiliteit. De hoge investeringskosten en een moeilijk doordringbaar bureaucratisch landschap zetten echter vooral middelgrote bedrijven onder druk. Luidruchtig Wereld Voor veel mensen is het investeren in laadpalen niet de moeite waard. Carsten Müller, CEO van de Federale Vereniging van Onafhankelijke Benzinestations (BfT), beschrijft de volgende situatie: Er komt slechts ongeveer één elektrische auto per dag bij de snellaadstations. Deze cijfers laten zien hoe uitdagend de huidige situatie is voor exploitanten van laadstations.

In 2024 verkochten de leden van de BfT, die in totaal 2.766 tankstations in Duitsland vertegenwoordigen, slechts 9.000 kilowattuur aan e-laadstations. Dit komt overeen met ongeveer 100 elektriciteitstarieven voor grotere elektrische auto's. Ondanks de dynamische ontwikkeling van het aantal auto’s, dat steeg van 41,7 miljoen naar 49,1 miljoen, zijn de verkoopcijfers van laadpalen nog steeds ontnuchterend. Het aantal tankstations blijft stabiel rond de 14.000, maar de verkoop van fossiele brandstoffen blijft de belangrijkste inkomstenbron, ook al wordt deze steeds minder belangrijk.

Bureaucratische hindernissen voor e-laadstations

De belangrijkste obstakels voor de uitbreiding van elektrische laadpalen zijn de lange goedkeuringstermijnen en de vaak ontbrekende netwerkverbindingen. Müller omschrijft de laadpalen als “af te schrijven object” voor veel middelgrote bedrijven. De investeringsbedragen die nodig zijn om een ​​krachtig laadstation (Hypercharger) te installeren kunnen oplopen tot zo’n 350.000 euro, wat voor kleine bedrijven een flinke last betekent. Bondsdag meldt dat er wordt gezocht naar een wetsvoorstel om de elektriciteits- en energiebelastingwetgeving te moderniseren om de bureaucratie te verminderen en de lasten voor laadstationexploitanten te verlichten. Het ontwerp geeft gebruikers van elektrische voertuigen de mogelijkheid om bij bidirectioneel laden niet als aanbieder te worden beschouwd en zo belastingverplichtingen te omzeilen.

Talrijke critici uiten echter hun zorgen. De Federatie van Duitse Industrieën (BDI) klaagt erover dat de verlichting in de eerste plaats ten goede komt aan de overheid en niet aan de bedrijven. Er zijn ook zorgen over de economische lasten op andere terreinen, zoals de belastingdruk op bio-energie.

Stijgende kosten en alternatieve inkomstenbronnen

Een ander economisch risico voor tankstations is de geplande verhoging van het minimumloon naar 15 euro. Dit zou de arbeidskosten, die nu al tussen 53% en 62% van de bedrijfskosten uitmaken, verder kunnen doen stijgen. Om deze reden overwegen veel operators ook om hun aanbiedingen te automatiseren of zelfbedieningsopties te introduceren. Deze ontwikkelingen zouden van invloed kunnen zijn op de toekomst van veel middelgrote tankstations, waarvan de belangrijkste inkomstenbronnen, naast de verkoop van brandstof, de winkelactiviteiten en diensten zoals autowasstraten zijn.

Met een gemiddelde omzet van 1,25 miljoen euro per jaar en een winst van 235.148 euro zijn tabaksproducten (66%) en dranken (11%) de populairste producten in de tankstationwinkels, terwijl de verkoop van fossiele brandstoffen een centrale rol blijft spelen. Maar hoe lang zal dit nog zo blijven? Gezien de veranderende mobiliteit en de groeiende druk op de industrie zou de ontwikkeling van e-mobiliteit cruciaal kunnen zijn voor de toekomst van tankstations in Duitsland.