Κόστος μεσίτη σε σύγκριση: Έτσι εξοικονομούν πραγματικά οι επενδυτές!

Η δομή του κόστους κατά τη διαπραγμάτευση τίτλων παίζει κεντρικό ρόλο για τους επενδυτές. Οι προμήθειες διαχείρισης αποθήκης και το κόστος παραγγελιών είναι μεταξύ των καθοριστικών παραγόντων κατά τη σύγκριση των μεσιτών. Ιδίως οι νεομεσίτες συχνά παραιτούνται από τις προμήθειες διαχείρισης χαρτοφυλακίου, γεγονός που τις καθιστά ελκυστικές για πολλούς επενδυτές. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο κόστος παραγγελιών μεταξύ διαφορετικών μεσιτών.

Οι μεσίτες χρησιμοποιούν διαφορετικά μοντέλα λογιστικής κόστους, συμπεριλαμβανομένου του κλασικού μοντέλου προμήθειας και του μοντέλου κατ' αποκοπήν επιτοκίου. Το χαμηλότερο κόστος είναι ζωτικής σημασίας για την αύξηση των αποδόσεων για τους επενδυτές. Μια πτυχή που συχνά παραβλέπεται είναι το spread, η διαφορά μεταξύ των τιμών προσφοράς και ζήτησης, η οποία ποικίλλει ανάλογα με τον μεσίτη και τον τύπο συναλλαγών, ιδιαίτερα σε παράγωγα και forex. Οι προμήθειες του τόπου διαπραγμάτευσης και οι χρεώσεις τρίτων μπορούν επίσης να αυξήσουν το κόστος, ενώ ορισμένοι μεσίτες καλύπτουν αυτές τις χρεώσεις για ορισμένες παραγγελίες.

Αναλυτικά το κόστος και τα τέλη

Ενδέχεται να ισχύουν χρεώσεις μίας ημέρας για ανοικτές θέσεις, το ποσό των οποίων βασίζεται σε επιτόκια αναφοράς όπως EURIBOR ή LIBOR. Ιδιαίτερη προσοχή αξίζουν επίσης οι προμήθειες διαχείρισης (TER) για τα ETF και τα ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια, τα οποία δεν ρέουν στον μεσίτη. Ενδέχεται επίσης να ισχύουν χρεώσεις για πρόσθετες λειτουργίες παραγγελιών, όπως η απώλεια διακοπής ή η τελική απώλεια διακοπής, καθώς και χρεώσεις αδράνειας για χαμηλούς όγκους συναλλαγών. Όταν επιλέγουν έναν μεσίτη, οι επενδυτές θα πρέπει να φροντίζουν να εξετάζουν προσεκτικά τον τιμοκατάλογο για να αποφύγουν κρυφά κόστη.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι η κατανόηση της «αναλογίας εξόδων», η οποία περιγράφει την ετήσια αμοιβή που χρεώνει μια εταιρεία επενδύσεων για την κάλυψη του κόστους διαχείρισης και λειτουργίας. Η ελαχιστοποίηση του δείκτη εξόδων είναι ζωτικής σημασίας για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης της επένδυσης. Αυτές οι αμοιβές εκφράζονται ως ποσοστό του ενεργητικού του αμοιβαίου κεφαλαίου και αφαιρούνται από τα έσοδα πριν από τη διανομή στους μετόχους.

• Ein Beispiel: Ein Fonds mit einer Expense Ratio von 1% und einer Rendite von 10% führt zu einer Netto-Rendite von 9%.
• Für Investoren ist es wichtig, die Fondsoptionen zu vergleichen und das Fondsprospektrum auf Expense Ratios und andere Gebühren zu prüfen.
• Kleine Unterschiede in den Expense Ratios können über längere Zeiträume zu signifikanten Differenzen in den Anlagerenditen führen.

Το 2020, ο μέσος δείκτης εξόδων για τα μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια ήταν 0,44%, ενώ για τα ETF ήταν 0,19%. Τα κεφάλαια που διαχειρίζονται ενεργά έχουν συνήθως υψηλότερους δείκτες εξόδων λόγω του λειτουργικού τους κόστους, αλλά συχνά έχουν χειρότερη απόδοση από τα κεφάλαια με παθητική διαχείριση. Για παράδειγμα, πάροχοι όπως η Vanguard, η Fidelity και η BlackRock έχουν αναγνωριστεί για τις χαμηλές χρεώσεις τους, ενώ οι εφαρμογές συναλλαγών και οι τοπικές τράπεζες αποθαρρύνονται λόγω υψηλότερων προμηθειών.

Μια σύγκριση των προμηθειών δείχνει ότι μια αναλογία εξόδων 1% έναντι 0,5% για 20 χρόνια σε μια επένδυση 10.000 $ μπορεί να κάνει μια διαφορά 9.835 $ στις αποδόσεις. Τέλος, οι επενδυτές θα πρέπει επίσης να προσέξουν εάν υπάρχουν κρυφές προμήθειες όπως έξοδα πώλησης, προμήθειες εξόδου και φόροι, τα οποία θα πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά στο ενημερωτικό δελτίο του αμοιβαίου κεφαλαίου.