Porównanie kosztów brokerów: tak inwestorzy naprawdę oszczędzają!

Struktura kosztów w obrocie papierami wartościowymi odgrywa kluczową rolę dla inwestorów. Opłaty za zarządzanie magazynem i koszty zamówień to jedne z decydujących czynników przy porównywaniu brokerów. Szczególnie neobrokerzy często rezygnują z opłat za zarządzanie portfelem, co czyni je atrakcyjnymi dla wielu inwestorów. Istnieją jednak znaczne różnice w kosztach zleceń pomiędzy różnymi brokerami.

Brokerzy stosują różne modele rachunku kosztów, w tym klasyczny model prowizyjny i model ryczałtowy. Niższe koszty mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia zysków dla inwestorów. Często pomijanym aspektem jest spread, różnica między cenami kupna i sprzedaży, która różni się w zależności od brokera i rodzaju handlu, szczególnie w przypadku instrumentów pochodnych i rynku Forex. Opłaty za miejsca obrotu i opłaty na rzecz osób trzecich również mogą zwiększać koszty, chociaż niektórzy brokerzy pokrywają te opłaty w przypadku niektórych zleceń.

Szczegóły kosztów i opłat

W przypadku otwartych pozycji mogą obowiązywać opłaty za nocleg, których wysokość opiera się na referencyjnych stopach procentowych, takich jak EURIBOR lub LIBOR. Na szczególną uwagę zasługują także opłaty za zarządzanie (TER) dla ETF-ów i aktywnie zarządzanych środków, które nie wpływają do brokera. Opłaty mogą dotyczyć również dodatkowych funkcji zleceń, takich jak stop loss lub trailing stop loss, a także opłaty za brak aktywności w przypadku niskich wolumenów transakcji. Wybierając brokera, inwestorzy powinni koniecznie zapoznać się z cennikiem, aby uniknąć ukrytych kosztów.

Kolejną ważną kwestią jest zrozumienie „wskaźnika wydatków”, który opisuje roczną opłatę pobieraną przez firmę inwestycyjną na pokrycie kosztów zarządzania i kosztów operacyjnych. Minimalizacja wskaźnika kosztów ma kluczowe znaczenie dla maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Opłaty te wyrażane są jako procent aktywów funduszu i są odejmowane od dochodu przed wypłatą dla akcjonariuszy.

• Ein Beispiel: Ein Fonds mit einer Expense Ratio von 1% und einer Rendite von 10% führt zu einer Netto-Rendite von 9%.
• Für Investoren ist es wichtig, die Fondsoptionen zu vergleichen und das Fondsprospektrum auf Expense Ratios und andere Gebühren zu prüfen.
• Kleine Unterschiede in den Expense Ratios können über längere Zeiträume zu signifikanten Differenzen in den Anlagerenditen führen.

W 2020 roku średni wskaźnik kosztów dla funduszy akcyjnych wyniósł 0,44%, natomiast dla ETF-ów 0,19%. Fundusze zarządzane aktywnie mają zazwyczaj wyższe wskaźniki kosztów ze względu na koszty operacyjne, ale często osiągają gorsze wyniki niż fundusze zarządzane pasywnie. Na przykład dostawcy tacy jak Vanguard, Fidelity i BlackRock zdobyli uznanie dzięki niskim opłatom, podczas gdy aplikacje handlowe i lokalne banki są zniechęcane ze względu na wyższe opłaty.

Porównanie opłat pokazuje, że współczynnik wydatków wynoszący 1% w porównaniu z 0,5% w ciągu 20 lat przy inwestycji o wartości 10 000 USD może przynieść różnicę w wysokości 9835 USD w stopie zwrotu. Wreszcie inwestorzy powinni również zwrócić uwagę na to, czy istnieją ukryte opłaty, takie jak koszty sprzedaży, opłaty za wyjście i podatki, które należy dokładnie sprawdzić w prospekcie emisyjnym funduszu.