Η εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ: ευκαιρίες και κίνδυνοι από την οπτική ενός οικονομικού εμπειρογνώμονα.

Η εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ: ευκαιρίες και κίνδυνοι από την οπτική ενός οικονομικού εμπειρογνώμονα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Jungefreiheit.de, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προωθεί την εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ. Η ΕΚΤ αποφάσισε να εισέλθει στη διετής προπαρασκευαστική φάση κατά την οποία θα καταρτιστούν οι κανόνες και θα επιλεγούν οι πάροχοι για την ανάπτυξη πλατφόρμας και υποδομής. Σε αυτή τη φάση θα δοκιμαστεί και η εφαρμογή του ψηφιακού χρήματος. Ωστόσο, η εισαγωγή του e-Euro δεν είναι καθόλου βέβαιη καθώς απαιτεί νομική βάση που πρέπει να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της ΕΕ και τα εθνικά κοινοβούλια. Ο πρόεδρος της Bundesbank Joachim Nagel είναι βέβαιος ότι το ψηφιακό ευρώ θα εισαχθεί σε περίπου πέντε χρόνια.

Το e-Euro θα ήταν μια τρίτη μορφή χρήματος μαζί με μετρητά και τραπεζικά χρήματα. Είναι ψηφιακά μετρητά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως νόμιμο χρήμα. Κάθε χρήστης θα έχει έναν ψηφιακό λογαριασμό κεντρικής τράπεζας σε εμπορικές τράπεζες, στον οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση μέσω ηλεκτρονικού πορτοφολιού. Η διαδικασία πληρωμής θα πρέπει να είναι δυνατή online και offline, αν και η τελευταία θα είναι δυνατή ανώνυμα και ακόμη και με περιορισμένη σύνδεση στο Διαδίκτυο.

Ως χρήμα κεντρικής τράπεζας, το e-Euro θα ήταν ασφαλές έναντι αστοχίας, ενώ η κατάθεση χρημάτων σε τραπεζικούς λογαριασμούς υπόκειται στον κίνδυνο αφερεγγυότητας. Ωστόσο, θα συζητηθεί ένα ανώτατο όριο 3.000 ευρώ για το e-Euro, προκειμένου να αποφευχθεί η μετατόπιση των τραπεζικών καταθέσεων σε χρήματα της κεντρικής τράπεζας σε περίπτωση κρίσης. Ωστόσο, η εισαγωγή του e-Euro θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι τράπεζες να χάσουν μέρος των εργασιών τους και την ικανότητά τους να δανείζουν, καθώς θα χρειάζονταν χρήματα από την κεντρική τράπεζα, τα οποία τώρα θα δεσμευόταν από το e-Euro.

Σύμφωνα με έκθεση του Peter Bofinger, πρώην μέλους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου, το ψηφιακό ευρώ δεν θα έχει σχετικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους υπάρχοντες παρόχους ηλεκτρονικών πληρωμών. Ο Ignazio Angeloni, πρώην διευθυντής της ΕΚΤ, αναφέρει τον φόβο των Ευρωπαίων να είναι τεχνολογικά καθυστερημένοι ως πιθανό κίνητρο για την εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ. Άλλες κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο δοκιμάζουν παρόμοια έργα που δεν είναι πάντα επιτυχημένα, όπως το κινεζικό e-Yuan.

Το e-Euro διαφημίζεται με θέμα το κόστος, καθώς οι καταναλωτές δεν θα έπρεπε να πληρώσουν τέλη. Ωστόσο, υπάρχουν έξοδα για την πρόσθετη υποδομή του συστήματος πληρωμών, που πρέπει να επιβαρύνουν τους εμπόρους. Αναμένεται ότι το ψηφιακό ευρώ δεν θα εκτοπίσει μετρητά και ότι θα συνυπάρχουν και τα δύο μέσα πληρωμής. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν εξαιρέσεις για ξέπλυμα χρήματος και συναλλαγές «χωρίς μετρητά».

Ένα πιθανό πρόβλημα με το ψηφιακό ευρώ είναι το ζήτημα της προστασίας δεδομένων και της επιτήρησης. Η ΕΚΤ διαβεβαιώνει ότι δεν έχει πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα και δεν μπορεί να συναγάγει συμπεράσματα για μεμονωμένα άτομα. Ωστόσο, το e-Euro απαιτεί λογαριασμό και μόνο η εκτός σύνδεσης έκδοση θα μπορούσε να ταιριάζει με την ανωνυμία των μετρητών. Το e-Euro δεν θα πρέπει να είναι προγραμματιζόμενο για να περιορίζει τη χρήση του, να εφαρμόζει λίστες κυρώσεων ή να μειώνει την αξία του.

Συνολικά, η εισαγωγή του ψηφιακού ευρώ δεν έχει ακόμη αποφασιστεί οριστικά και θα αναπτυχθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Μένει να δούμε ποια θα είναι η νομική βάση και αν το e-Euro μπορεί να ανταποκριθεί πραγματικά σε όλες τις απαιτήσεις.

Πηγή: Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Jungefreiheit.de