Το οικονομικό χάος του Klingbeil: Αποταμίευση ή επένδυση – τι μετράει τώρα!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Το Klingbeil αντιμετωπίζει οικονομικές προκλήσεις: έγκριση προϋπολογισμού, μείωση εσόδων και μεταρρυθμίσεις για την πέδηση του χρέους έως το 2026.

Το οικονομικό χάος του Klingbeil: Αποταμίευση ή επένδυση – τι μετράει τώρα!

Στις 15 Μαΐου 2025, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές προκλήσεις. Όταν ο Lars Klingbeil αναλάβει τα καθήκοντά του ως νέος υπουργός, πρέπει να εγκριθούν αμέσως δύο προϋπολογισμοί, για το τρέχον έτος και για το 2026. Ο τοπικός μαυροκόκκινος συνασπισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κρίσιμη πρόβλεψη: έως το 2029, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναμένει έλλειμμα εσόδων 33,3 δισ. ευρώ. Αυτή η εξέλιξη σημαίνει ότι τα έσοδα έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν μπόρεσαν να συμβαδίσουν με τις προσδοκίες των δαπανών, γεγονός που περιορίζει την πολιτική ικανότητα δράσης. Αναθεώρηση στο διαδίκτυο αναφέρει το σχέδιο του Klingbeil να μετατρέψει το υπουργείο σε «υπουργείο επενδύσεων» και να ξεκινήσει μια μεταρρύθμιση του φρένου χρέους.

Η ανάγκη για κυβερνητικά μέτρα λιτότητας έχει καταστεί ουσιαστική. Ο Klingbeil εντοπίζει δυνατότητες εξοικονόμησης, ειδικά στα χρήματα των πολιτών, στο ταμείο για το κλίμα και τον μετασχηματισμό και στην ομοσπονδιακή διοίκηση. Είναι αντιμέτωπος με μια δύσκολη πρόκληση: τη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ αποταμίευσης και επένδυσης προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική ειρήνη. Αυτό είναι πιθανό να προσκρούσει σε σημαντικό έλεγχο, ιδιαίτερα στις επικείμενες διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό με τους εταίρους του συνασπισμού.

Προγραμματισμός προϋπολογισμού υπό το σημάδι του φρένου χρέους

Ο Klingbeil και η κυβέρνησή του δεν πρέπει να επικεντρωθούν μόνο στα σενάρια εσόδων και δαπανών, αλλά και στο υπάρχον νομικό πλαίσιο, ιδιαίτερα στο φρένο χρέους. Αυτή η ρύθμιση, η οποία είναι παγιωμένη στον Βασικό Νόμο, επιτρέπει την ανάληψη νέων οφειλών έως και 0,35% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ετησίως, αν και μπορούν να ισχύουν εξαιρέσεις σε οικονομικές κρίσεις. Το φρένο χρέους δημιουργήθηκε για να διατηρήσει το εθνικό χρέος σε βιώσιμο επίπεδο και να προστατεύσει τις μελλοντικές γενιές από υψηλά επίπεδα χρέους. Ωστόσο, συχνά επικρίνεται ότι αυτός ο κανονισμός εμποδίζει τις απαραίτητες επενδύσεις σε δημόσιες υποδομές. Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Αγωγή του Πολίτη τονίζει ότι οι απαιτήσεις του φρένου χρέους όχι μόνο μείωσαν το ποσό του νέου χρέους που αναλήφθηκε σε κανονικές περιόδους, αλλά οδήγησε επίσης στη μη πραγματοποίηση επενδύσεων.

Μένει να δούμε αν η Klingbeil μπορεί να εκπληρώσει όλα τα έργα που συμφωνήθηκαν στη συμφωνία συνασπισμού δεδομένων των οικονομικών περιορισμών. Η φορολογική εκτίμηση θα μπορούσε να βοηθήσει τον μαυροκόκκινο συνασπισμό να απομακρυνθεί από κάποιες προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά μέτρα όπως η μείωση του ΦΠΑ για τον κλάδο της εστίασης ή η επέκταση της μητρικής σύνταξης αποδεικνύονται πιο δύσκολα. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να ευθυγραμμίσει όλες τις πολιτικές προτεραιότητες με το δημοσιονομικό πλαίσιο, προκειμένου να ελαφρύνει τελικά το βάρος των εταιρειών και όχι, όπως τόσο συχνά απαιτείται, να τους επιβαρύνει επιπλέον.

Η ένταση μεταξύ εξόδων και εσόδων

Τα κρατικά έσοδα βασίζονται κυρίως σε φόρους, ιδιαίτερα στους φόρους μισθοδοσίας και στους φόρους προστιθέμενης αξίας. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι φόροι μισθοδοσίας επιβάλλονται μόνο πάνω από ένα συγκεκριμένο εισόδημα και οι χαμηλοί μισθοί απαλλάσσονται από αυτό. Για το κράτος, αυτό αντιπροσωπεύει μια δύσκολη πράξη εξισορρόπησης, διότι όταν οι δαπάνες υπερβαίνουν τα έσοδα, η κυβέρνηση αναγκάζεται να δανειστεί, αυξάνοντας το εθνικό χρέος. Ενώ το χρέος φαίνεται απαραίτητο σε καταστάσεις κρίσης για την τόνωση της ζήτησης, η συζήτηση για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις μελλοντικές επενδύσεις γίνεται όλο και πιο έντονη, ειδικά στο πλαίσιο ενός μεταβαλλόμενου οικονομικού τοπίου.

Συνοπτικά, ο Lars Klingbeil βρίσκεται αντιμέτωπος με το καθήκον να ξεπεράσει τις οικονομικές προκλήσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, εισάγοντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και διασφαλίζοντας ότι όχι μόνο οι σημερινές αλλά και οι μελλοντικές γενιές παραμένουν φερέγγυες. Κάθε απόφαση που θα ληφθεί θα καθορίσει πώς θα βγει η Γερμανία από την τρέχουσα κατάσταση και ποιες προτεραιότητες πρέπει να τεθούν τα επόμενα χρόνια.