Do domu spokojnej starości w wieku 31 lat: Jak Liz znalazła nowe życie wśród emerytów

Do domu spokojnej starości w wieku 31 lat: Jak Liz znalazła nowe życie wśród emerytów

Niezwykłym posunięciem 31-letnia Liz W. po rozstaniu i w związku z pandemią wirusa zdecydowała się przenieść do domu spokojnej starości w Neapolu na Florydzie. Liz, która wcześniej mieszkała w Filadelfii, po wygaśnięciu umowy najmu szukała nowego mieszkania. Na jej decyzję wpłynął także fakt, że jej rodzice mieszkają w domu spokojnej starości, co jeszcze bardziej ułatwiło jej przeprowadzkę. Ze względu na jej historię kierownictwo kompleksu emerytalnego przyznało jej wyjątek pomimo jej wieku, ponieważ minimalny wiek pensjonariuszy wynosi zwykle 55 lat. Liz wynajmuje teraz przestronne mieszkanie z dwiema sypialniami i łazienkami za około 2000 dolarów miesięcznie. [Focus] twierdzi, że lubi towarzystwo starszych sąsiadów i opisuje ich jako pomocnych i przyjaznych.

Liz W. żyje w środowisku, które oferuje wiele korzyści, ale wiąże się też z pewnymi zasadami. Na przykład wymogi dotyczące zgłaszania gości nocujących, zakaz używania szkła w strefie basenu i szczegółowe regulacje dotyczące korzystania z pralni są częścią regulaminu wspólnego domu. Niemniej jednak Liz uważa powolne tempo życia i wspólną atmosferę w społeczności emerytów za niezwykle przyjemne, co stanowi miłą odmianę w porównaniu z jej poprzednim życiem w mieście.

Samotność w starszym wieku i rola społeczności seniorów

Decyzja Liz odzwierciedla szerszy trend, który podkreśla również pojawiające się zapotrzebowanie na mieszkania komunalne dla seniorów. W wielu przypadkach osoby starsze zmagają się z samotnością, a wspólnoty mieszkaniowe seniorów oferują towarzyską społeczność, która sprosta temu wyzwaniu. Według [Nursing Aid] w takim wspólnym mieszkaniu może przebywać od 3 do 12 osób, które wspólnie zajmują się codziennym życiem i organizują zajęcia społeczne. To nie tylko stwarza poczucie przynależności, ale także mieszkańcy aktywnie przyczyniają się do utrzymania społeczności.

W mieszkaniach wieloosobowych mieszkańcy mają możliwość zamieszkania we własnych pokojach lub apartamentach, a personel pielęgniarski jest wspierany przez personel na miejscu. Osoby te nie przejmują się bezpośrednią działalnością opiekuńczą, lecz zapewniają kompleksową opiekę i organizację w ramach wspólnego mieszkania. Ramy prawne dotyczące tworzenia i przenoszenia się do takiej społeczności są również szczególnie ważne.

Koszty i wsparcie

Interesujące są także aspekty finansowe. Krewni seniorów objęci odpowiednią opieką mogą ubiegać się o różne dotacje na zakwaterowanie we wspólnym mieszkaniu seniorów, w tym o dopłatę grupową w wysokości 224 euro miesięcznie. Indywidualne koszty mieszkań w apartamentach seniora różnią się w zależności od lokalizacji, udogodnień i wskaźnika czynszu, co ma ogromne znaczenie dla potencjalnych mieszkańców.

Podsumowując, połączenie osobistej decyzji Liz W. z ogólnymi warunkami życia społeczności seniorów otwiera przed wieloma starszymi osobami nowy styl życia, który zarówno promuje więzi społeczne, jak i tworzy przyjemne środowisko życia. Ta forma współżycia może w przyszłości zyskać jeszcze na znaczeniu, gdy społeczeństwo doceni wartość życia wspólnotowego.