Enorm tekort bij het Federaal Agentschap: werkloosheid op recordhoogte!

Enorm tekort bij het Federaal Agentschap: werkloosheid op recordhoogte!

Het Federaal Arbeidsbureau wordt geconfronteerd met grote tekorten die kunnen worden toegeschreven aan de toegenomen werkloosheid en werktijdverkorting. Volgens een recent rapport dat vrijdag aan de begrotingscommissie van de Bondsdag is voorgelegd, wordt voor 2023 een tekort van ruim 2,3 miljard euro verwacht. Dit probleem wordt verergerd door de huidige herfstvoorspelling van de federale regering, die de werkloosheid voorspelt op 2,94 miljoen euro in 2025, wat hoger is dan de eerdere schatting van 2,76 miljoen. Voor 2024 is het Federaal Agentschap van plan zijn uitgaven met 2,46 miljard euro te verhogen boven wat oorspronkelijk was voorspeld, wat wijst op de aanhoudende uitdagingen op de arbeidsmarkt.

De inkomsten van het Federaal Agentschap ontwikkelen zich “grotendeels volgens plan”, maar de kosten voor werkloosheid, arbeidstijdverkorting en insolventieuitkeringen zijn sterk gestegen. Vooral de betalingen voor insolventiegelden stegen met 23,5 procent naar 630 miljoen euro, wat duidelijk de toename van het aantal bedrijfsfaillissementen laat zien. Ook voor een actief arbeidsmarktbeleid zijn hogere uitgaven nodig: van 3,82 miljard naar 4,36 miljard euro in 2024.

Actief en passief arbeidsmarktbeleid

In de context van deze ontwikkelingen wordt het arbeidsmarktbeleid steeds belangrijker. Hieronder vallen alle maatregelen die vraag en aanbod op de arbeidsmarkt beïnvloeden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen actief en passief arbeidsmarktbeleid. Actief arbeidsmarktbeleid is erop gericht werklozen, vooral langdurig werklozen en oudere werknemers, weer aan het werk te krijgen. Historisch gezien is het bedoeld om de werkloosheid te bestrijden, vaak via programma's zoals werkgelegenheid en vaardigheidstraining.

Aan de andere kant bestaat er een passief arbeidsmarktbeleid, dat de economische gevolgen van de werkloosheid verzacht door middel van loonvervangende voordelen zoals werkloosheidsuitkeringen en uitkeringen voor werktijdverkorting. In tijden van schaarse publieke middelen en afnemende werkgelegenheid wordt de effectiviteit van een actief arbeidsmarktbeleid steeds kritischer in twijfel getrokken. Hun maatregelen komen vaak alleen specifieke groepen ten goede, terwijl de persoonlijke verantwoordelijkheid van werklozen wordt benadrukt, bijvoorbeeld door het verlagen van de loonvervangende uitkeringen.

Europese invloeden op de arbeidsmarkt

Naast de wetgevende macht zijn de organen die verantwoordelijk zijn voor het arbeidsmarktbeleid het Federaal Arbeidsbureau, werkgeversverenigingen en vakbonden. De Europese Unie speelt ook een steeds grotere rol, vooral door middel van regelgeving over het vrije verkeer van werknemers. Sinds mei 2011 staat de Duitse arbeidsmarkt open voor burgers uit Midden- en Oost-Europese landen, wat verschillende effecten heeft op het nationale arbeidsmarktbeleid. Dit gebeurt tegen de achtergrond van uiteenlopende normen en tradities op het gebied van sociaal beleid in de lidstaten.

De uitdagingen waarmee het Federaal Arbeidsbureau wordt geconfronteerd, worden niet alleen weerspiegeld in de financiële vooruitzichten, maar ook in de noodzaak om een ​​eigentijds en effectief arbeidsmarktbeleid te ontwerpen. Zoals de ontwikkelingen laten zien, zijn gerichte steun aan kansarme groepen en aanpassing aan de Europese randvoorwaarden essentieel.

De komende liquiditeitssteun van de federale overheid, die tegen 2029 11,9 miljard euro zal bedragen, zou de financiële lasten voor het Federaal Agentschap kunnen helpen verlichten en een kritische stabilisatie van de arbeidsmarkt kunnen garanderen. Het valt echter nog te bezien hoe de situatie zich zal ontwikkelen gezien de dynamische marktomstandigheden.

Voor meer informatie over de effecten en mechanismen van het arbeidsmarktbeleid in Duitsland kunt u het uitgebreide overzicht raadplegen Lexicon van de economie en de gedetailleerde analyse Autoriteiten spiegelen.