The Yellow House in Laiz: Αντίο μετά από 40 χρόνια γεμάτα ιστορίες!

The Yellow House in Laiz: Αντίο μετά από 40 χρόνια γεμάτα ιστορίες!

Μετά από σχεδόν 40 χρόνια, το «Κίτρινο Σπίτι» στο Laiz κλείνει επιτέλους τις πόρτες του. Ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι που προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί σε δύο εβδομάδες θα σηματοδοτήσει το τέλος μιας εποχής κατά την οποία το κτίριο, που χτίστηκε γύρω στο 1900 από την εβραϊκή οικογένεια Φρανκ, χρησίμευε ως κοινόχρηστο κατάλυμα για πρόσφυγες. Τις τελευταίες δεκαετίες, άνθρωποι από διάφορες χώρες έχουν βρει καταφύγιο εδώ, όπως το Βιετνάμ, η Νιγηρία, το Αφγανιστάν και η Συρία. Σε περιόδους αιχμής, έως και 230 άτομα από 26 έθνη ζούσαν στο «Κίτρινο Σπίτι» στο Sigmaringen, αλλά η κατάστασή του είχε υποφέρει πολύ με τα χρόνια.

Το κτίριο, το οποίο αρχικά χτίστηκε ως ζυθοποιείο, λειτούργησε ως εμπορικός φούρνος για ένα διάστημα μετά τον πόλεμο και αργότερα ως σχολή μόδας. Σύμφωνα με τον τοπικό δήμαρχο Wolfgang Querner, η θετική ένταξη των προσφύγων στην κοινότητα του χωριού συνέβαλε στην αποδοχή. Στην αρχή υπήρξε αντίσταση για τη στέγαση των αιτούντων άσυλο, αλλά αυτό έδωσε γρήγορα τη θέση του σε ένα κύμα προθυμίας για βοήθεια.

Ανασυγκρότηση και μέλλον του Κίτρινου Σπιτιού

Το «Κίτρινο Σπίτι» ανακαινίζεται τώρα από την εταιρεία Baumann Immobilien από το Tübingen. Τα τελευταία τρία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης για τη δημιουργία 42 σύγχρονων διαμερισμάτων από το ετοιμοθάνατο κτίριο. Οι εργασίες έχουν ξεκινήσει καλά και η νέα εξωτερική πρόσοψη είναι πλέον γαλάζια, ενώ το διπλανό κτίριο λάμπει σε ένα εντυπωσιακό τιρκουάζ. Αυτός ο νέος χρωματικός σχεδιασμός κάνει το «τυρκουάζ σπίτι» ξεκάθαρα ορατό από διάφορα πλεονεκτήματα της περιοχής και γίνεται αντιληπτό ακόμη και ως πιο εντυπωσιακό από το Κάστρο Sigmaringen.

Η επαρχιακή διοικητή Stefanie Bürkle τονίζει ότι οι πρόσφυγες συχνά μπορούν να ενσωματωθούν καλύτερα σε μικρότερες πόλεις παρά σε μεγάλες πόλεις. Η συνοικία Sigmaringen έχει ήδη αποκτήσει δύο επιπλέον καταλύματα για την αντιμετώπιση των αναγκών των προσφύγων και αυτή τη στιγμή διαθέτει 600 θέσεις σε προσωρινά καταλύματα.

Αναμνήσεις και ιστορίες

Πρώην κάτοικοι του «Κίτρινου Σπιτιού» επιστρέφουν για να πουν τις ιστορίες τους. Ο Nguyen Van Tinh, ο οποίος έφυγε από το Βιετνάμ με την οικογένειά του το 1980, μιλά για το χρόνο του στο σπίτι που πρόσφερε σε αυτόν και την οικογένειά του μια προσωρινή κατοικία. Ο Bujar Zeqiri, ο οποίος έφυγε από το Κοσσυφοπέδιο το 1992, έχει ενσωματωθεί με επιτυχία στη Γερμανία και τώρα εργάζεται ως τορνευτής CNC. Ο Hassan Cheikhmous, ο οποίος ήρθε από τη Συρία το 2014, αυτή τη στιγμή ζει σε καταλύματα παρακολούθησης και ολοκληρώνει την εκπαίδευση ως τεχνικός μηχανοτρονικής αυτοκινήτων.

Η Anja Schäfer από το περιφερειακό γραφείο θυμάται την ιστορία του Κίτρινου Οίκου και της εβραϊκής οικογένειας Frank, της οποίας το ζυθοποιείο ήταν σημαντικό καταφύγιο για πολλούς πρόσφυγες όλα αυτά τα χρόνια. Προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσβαση στο νέο κτίριο και να ωραιοποιηθεί περαιτέρω η Laiz, υπάρχουν ήδη προτάσεις, όπως η ανακαίνιση της εκκλησίας και του σπιτιού του πρωθυπουργού.

Το τέλος του «Κίτρινου Σπιτιού» δεν προαναγγέλλει μόνο το τέλος σημαντικών καταλυμάτων για πολλούς πρόσφυγες, αλλά και την αρχή μιας νέας εποχής για το κτίριο, το οποίο θα μετατραπεί σε ένα σύγχρονο κτίριο κατοικιών που θα προάγει τη συνύπαρξη στην κοινότητα στο μέλλον. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στις αναφορές εφημερίδα της Σουηβίας και το Εφημερίδα της Στουτγάρδης.