Het Gele Huis in Laiz: Afscheid na 40 jaar vol verhalen!

Het Gele Huis in Laiz: Afscheid na 40 jaar vol verhalen!

Na bijna 40 jaar sluit het “Gele Huis” in Laiz eindelijk zijn deuren. Met een afscheidsfeest over twee weken komt er een einde aan een tijdperk waarin het gebouw, dat omstreeks 1900 door de joodse familie Frank werd gebouwd, diende als gemeenschappelijke huisvesting voor vluchtelingen. De afgelopen decennia hebben mensen uit verschillende landen hier hun toevlucht gezocht, waaronder Vietnam, Nigeria, Afghanistan en Syrië. Op piekmomenten woonden tot 230 mensen uit 26 landen in het “Gele Huis” in Sigmaringen, maar de toestand ervan had in de loop der jaren enorm geleden.

Het gebouw, oorspronkelijk gebouwd als brouwerij, heeft na de oorlog enige tijd dienst gedaan als handelsbakkerij en later als modeschool. Volgens lokale burgemeester Wolfgang Querner heeft de positieve integratie van vluchtelingen binnen de dorpsgemeenschap bijgedragen aan acceptatie. In het begin was er weerstand tegen de opvang van asielzoekers, maar dit maakte al snel plaats voor een golf van hulpbereidheid.

Wederopbouw en toekomst van het Gele Huis

Het “Gele Huis” wordt nu gerenoveerd door de firma Baumann Immobilien uit Tübingen. De afgelopen drie jaar hebben uitgebreide renovatiewerkzaamheden plaatsgevonden om van het stervende gebouw 42 moderne appartementen te creëren. De werkzaamheden vorderen goed en de nieuwe buitengevel is nu lichtblauw, terwijl het naastgelegen gebouw in opvallend turkoois glanst. Door dit nieuwe kleurontwerp is het ‘turquoise huis’ vanuit verschillende uitkijkpunten in de omgeving duidelijk zichtbaar en wordt het zelfs als opvallender ervaren dan kasteel Sigmaringen.

Districtsbestuurder Stefanie Bürkle benadrukt dat vluchtelingen in kleinere steden vaak beter geïntegreerd kunnen worden dan in grote steden. Het district Sigmaringen heeft al twee extra accommodaties aangeschaft om aan de behoeften van de vluchtelingen te voldoen en beschikt momenteel over 600 plaatsen in tijdelijke huisvesting.

Herinneringen en verhalen

Oud-bewoners van het ‘Gele Huis’ komen terug om hun verhalen te vertellen. Nguyen Van Tinh, die in 1980 met zijn gezin Vietnam ontvluchtte, vertelt over zijn tijd in het huis dat hem en zijn gezin een tijdelijk onderkomen bood. Bujar Zeqiri, die in 1992 Kosovo ontvluchtte, is met succes geïntegreerd in Duitsland en werkt nu als CNC-draaier. Hassan Cheikhmous, die in 2014 uit Syrië kwam, woont momenteel in een vervolghuis en voltooit de opleiding tot automechatronica-technicus.

Anja Schäfer van het stadsdeelkantoor herinnert zich de geschiedenis van het Gele Huis en de Joodse familie Frank, wier brouwerij door de jaren heen een belangrijk toevluchtsoord was voor veel vluchtelingen. Om de toegang tot het nieuwe gebouw gemakkelijker te maken en Laiz verder te verfraaien, liggen er al voorstellen, zoals de renovatie van de kerk en het huis van de premier.

Het einde van het “Gele Huis” luidt niet alleen het einde in van belangrijke huisvesting voor talrijke vluchtelingen, maar ook het begin van een nieuw tijdperk voor het gebouw, dat zal worden getransformeerd tot een modern woongebouw dat het samenleven in de gemeenschap in de toekomst zal bevorderen. Meer informatie vindt u in de rapporten Zwabische krant en de Stuttgartse krant.