Τα μέτρα ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού κινδυνεύουν λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής: Κριτική του σχεδιαζόμενου διατάγματος για τις επικίνδυνες ουσίες

Τα μέτρα ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού κινδυνεύουν λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής: Κριτική του σχεδιαζόμενου διατάγματος για τις επικίνδυνες ουσίες

Η έλλειψη στέγης και ο μικρός αριθμός νέων κτιρίων ασκούν επί του παρόντος πίεση στον τομέα των ακινήτων. Ταυτόχρονα, οι συνθήκες για ανακαινίσεις φαίνεται να γίνονται όλο και πιο δυσμενείς. Σύμφωνα με μια μελέτη που ανατέθηκε από την Ομοσπονδιακή Ένωση για Ενεργειακά Αποδοτικά Κτίρια, το ποσοστό ανακαίνισης στο γερμανικό απόθεμα κτιρίων είναι επί του παρόντος μόνο 0,83 τοις εκατό. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνα της ένωσης Bauherren-Schutzbund, μόνο το ένα τρίτο περίπου των ιδιοκτητών με παλαιότερα ακίνητα σχεδιάζει μέτρα εκσυγχρονισμού που σχετίζονται με την ενέργεια.

Οι λόγοι για αυτό έγκεινται κυρίως στο υψηλό επί του παρόντος κόστος κατασκευής. Παρά τη στεγαστική κρίση, ωστόσο, οι νομοθέτες σχεδιάζουν μια νέα ρύθμιση που θα μπορούσε να αυξήσει ακόμη περισσότερο αυτό το κόστος. Αυτή είναι μια πιθανή μεταρρύθμιση του διατάγματος για τις επικίνδυνες ουσίες. Το προσχέδιο ορίζει ότι όλες οι εργασίες σε υπάρχοντα κτίρια που κατασκευάστηκαν πριν από τις 31 Οκτωβρίου 1993 θα πρέπει να εκτελούνται χωρίς συγκεκριμένη υποψία υπό πλήρη μέτρα προστασίας από τον αμίαντο, συμπεριλαμβανομένης της διάθεσης των αποβλήτων ως επικίνδυνων αποβλήτων. Αυτή είναι μια πολύ περίπλοκη και δαπανηρή διαδικασία.

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η «απόρριψη υπό υποψία», οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών ακινήτων πρέπει να πραγματοποιούν μετρήσεις για να αποδειχθεί ότι είναι απαλλαγμένοι από μόλυνση από αμίαντο. Ωστόσο, αυτό είναι συχνά ακριβό και ο αριθμός των ειδικών είναι περιορισμένος. Επιπλέον, δεν είναι ακόμη σαφές εάν αυτές οι μετρήσεις εκκαθάρισης πληρούν τις απαιτήσεις της νομοθεσίας περί αποβλήτων.

Βασικός επικριτής αυτής της μεταρρύθμισης είναι ο Σύνδεσμος Ιδιωτών Οικοδόμων (VPB). Μολονότι υποστηρίζει τις προσπάθειες για τη βελτίωση των κτιρίων, κατά τη γνώμη του είναι απαράδεκτο οι ιδιώτες προγραμματιστές να είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την επιθεώρηση και τη διάθεση πιθανών μολυσμένων τοποθεσιών.

Το VPB υποστηρίζει επίσης ότι οι κατασκευαστές είναι συχνά συγκλονισμένοι όταν πρόκειται για την αξιολόγηση των κινδύνων από τα εγκατεστημένα υλικά. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει περιττές οικονομικές επιβαρύνσεις για τους ιδιωτικούς προγραμματιστές. Εάν μια μέτρηση απομάκρυνσης είναι πολύ ακριβή ή δεν υπάρχει διαθέσιμος ειδικός, σύμφωνα με τον προγραμματισμένο κανονισμό, ακόμη και τα μη μολυσμένα οικοδομικά υλικά πρέπει να απορρίπτονται ως επικίνδυνα απόβλητα με μεγάλο κόστος. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις του κόστους χωρίς να εγγυάται πρόσθετη προστασία της υγείας.

Αυτή η πιθανή μεταρρύθμιση του διατάγματος περί επικίνδυνων ουσιών έχει επομένως δυνητικά αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά ακινήτων. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω αυξήσεις του κόστους για τα μέτρα ανακαίνισης και να επιβαρύνει οικονομικά τους ιδιώτες προγραμματιστές. Αυτό θα μπορούσε με τη σειρά του να οδηγήσει σε ακόμη λιγότερους ιδιοκτήτες να εκσυγχρονίσουν παλαιότερα ακίνητα για να γίνουν πιο ενεργειακά αποδοτικά. Ένα χαμηλό ποσοστό ανακαίνισης και η έλλειψη νέων ακινήτων θα επιβάρυνε μακροπρόθεσμα την αγορά κατοικίας και θα συνέχιζε να δημιουργεί προβλήματα στον τομέα των ακινήτων.

Σύμφωνα με έκθεση του www.fr.de