Szczyt spadającej gwiazdy: Perseidy świecą na południowym zachodzie!

Szczyt spadającej gwiazdy: Perseidy świecą na południowym zachodzie!

W nocy z wtorku na środę 12 sierpnia 2025 roku Perseidy osiągną swój szczyt. Zdaniem Carolin Liefke, zastępcy kierownika Domu Astronomicznego w Heidelbergu, w ciągu godziny może pojawić się do 60 meteorów. Raport pogodowy Niemieckiej Służby Pogodowej (DWD) obiecuje dobre rzeczy: wpływ wysokiego ciśnienia daje nadzieję na duże prawdopodobieństwo dobrej widoczności, temperatury powyżej 30 stopni, które w nocy ochładzają się do 18 stopni.

Idealnego widoku spadających gwiazd można spodziewać się w przeważnie gwiaździstą noc, gdy tylko kilka chmur zasłania całe widowisko. Prognoza nie przewiduje burz ani deszczu, co powinno zmaksymalizować warunki do obserwacji nocnych gwiazd niebieskich.

Pochodzenie Perseidów

Perseidy powstają z cząstek pyłu komety 109 P/Swift-Tuttle, której orbita przecina Ziemię co roku od końca lipca do końca sierpnia. W tym czasie przechodzimy przez gruzy pozostawione przez Swifta-Tuttle’a, prowadzące do fascynujących spadających gwiazd. Cząsteczki pyłu poruszają się z prędkością od 30 do 35 kilometrów na sekundę i tworzą spektakularny spektakl, gdy wejdą w kontakt z cząsteczkami powietrza w atmosferze ziemskiej.

Sama kometa została odkryta niezależnie przez Lewisa Swifta i Horace'a Tuttle'a w 1862 roku, a jedno okrążenie Słońca zajmuje 133 lata. Ostatnie podejście do Słońca miało miejsce w 1992 r.; następny odbędzie się w 2125 r. Swift-Tuttle ma średnicę 16 mil (26 kilometrów), co czyni go większym od obiektu, którego katastrofa prawdopodobnie spowodowała wyginięcie dinozaurów.

Możliwości obserwacji

Najlepszy widok na Perseidy jest w drugiej połowie nocy, kiedy konstelacja Perseusza, z którego zdają się wypływać meteoryty, jest najwyższa. Należy jednak zauważyć, że prawie pełnia księżyca w środę wieczorem może wpłynąć na widok spadających gwiazd.

Odkrycie, że kometa jest źródłem Perseidów, sięga astronoma Giovanniego Schiaparelliego, który dokonał tego w 1865 roku. Każdego roku, gdy Ziemia przechodzi przez strumień szczątków komety, powstają kolorowe smugi światła, znane nam jako roje meteorów. Nazwa „Perseidy” wywodzi się od ich wizualnego pochodzenia w gwiazdozbiorze Perseusza, z którego zdają się pochodzić meteoryty.