Ταμεία για το κλίμα υπό πίεση: χρήματα για έργα ορυκτών αντί για προστασία του κλίματος;

Ταμεία για το κλίμα υπό πίεση: χρήματα για έργα ορυκτών αντί για προστασία του κλίματος;

Το Ταμείο για το Κλίμα και τον Μετασχηματισμό (KTF) βρίσκεται επί του παρόντος στο επίκεντρο της συζήτησης σχετικά με τη χρηματοδότηση έργων προστασίας του κλίματος. Μια νέα σύντομη μελέτη από το Ecological-Social Market Economy Forum (FÖS) για λογαριασμό της Green Planet Energy δείχνει ότι υπάρχει κίνδυνος το KTF να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση έργων ορυκτών και φθηνού φυσικού αερίου. Αυτή η εξέλιξη είναι άμεσο αποτέλεσμα αδύναμων κριτηρίων ανάθεσης και κακού σχεδιασμού από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, όπως π.χ Ηλιόλουστη πλευρά αναφέρθηκε.

Η μελέτη αναλύει διάφορες πτυχές της χρήσης κεφαλαίων από το ειδικό ταμείο για τις υποδομές και την κλιματική ουδετερότητα. Ειδικότερα, τονίζεται η ανάγκη για σαφή κριτήρια αξιολόγησης για μια αποτελεσματική, φιλική προς το κλίμα χρήση των κονδυλίων. Ένα άλλο βασικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τα επιπλέον 10 δισ. ευρώ ετησίως από το ειδικό ταμείο θεωρούνται ανεπαρκή για τις απαραίτητες επενδύσεις για την προστασία του κλίματος.

Προκλήσεις που προκαλούνται από τις επιδοτήσεις ορυκτών

Η μελέτη συνεχίζει λέγοντας ότι οι επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων αντιμετωπίζονται ως ακριβό στεγαστικό δάνειο για τις μελλοντικές γενιές και δεν πρέπει να έχουν θέση στο ταμείο για το κλίμα. Έργα όπως η χρηματοδότηση του τέλους αποθήκευσης αερίου έρχονται σε αντίθεση με τους στόχους του ειδικού ταμείου και του KTF. Η προώθηση των αντλιών θερμότητας, από την άλλη, επισημαίνεται ως θετικό παράδειγμα αποτελεσματικών μέτρων προστασίας του κλίματος. Αυτές οι τεχνολογίες επιτυγχάνουν σημαντική εξοικονόμηση αερίων θερμοκηπίου στον κτιριακό τομέα.

Το 2023, οι επενδύσεις στην τεχνολογία θέρμανσης ανήλθαν σε 8,8 δισ. ευρώ, οι οποίες είχαν θετικό αντίκτυπο στη δημιουργία αξίας (7,2 δισ. ευρώ) και στην απασχόληση (περίπου 108.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης). Αντίθετα, η επιδότηση νέων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου χαρακτηρίζεται ως αντιπαραγωγική από την άποψη της κλιματικής πολιτικής, ενώ η χρηματοδότηση για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με ικανότητα υδρογόνου θεωρείται χρήσιμη μόνο σε περιορισμένο βαθμό, στην περίπτωση χρήσης τους με πράσινο υδρογόνο.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως λύση

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της αιολικής ενέργειας, της ηλιακής ενέργειας και της υδροηλεκτρικής ενέργειας, θεωρούνται φιλική προς το περιβάλλον επιλογή για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μια σημαντική πτυχή είναι ότι οι εκπομπές CO2 πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής, από την παραγωγή έως τη μεταφορά έως την εγκατάσταση και τη συντήρηση, όπως π.χ. NatureOffice τόνισε.

Σε σύγκριση με τα ορυκτά καύσιμα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν χαμηλότερες εκπομπές ανάντη. Τα ορυκτά καύσιμα όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο και το αέριο είναι οι κύριες αιτίες των εκπομπών CO2. Αυτά προκύπτουν όχι μόνο κατά την καύση, αλλά και στις προηγούμενες φάσεις - κατά την εξαγωγή, τη μεταφορά και τέλος την καύση. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, για παράδειγμα, εκπέμπουν περίπου 820 g CO2/kWh, ενώ το φυσικό αέριο παράγει περίπου 450 g CO2/kWh. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής ορυκτών παράγουν συνολικά 900 έως 1.200 g ισοδύναμα CO2 ανά kWh.

Αντίθετα, διάφορες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χαρακτηρίζονται από χαμηλότερες εκπομπές του κύκλου ζωής:

Οι τρέχουσες προκλήσεις γύρω από το Ταμείο για το Κλίμα και τον Μετασχηματισμό καταδεικνύουν τον επείγοντα χαρακτήρα μιας σαφούς και συνεπούς χρήσης των κονδυλίων, η οποία συνδέεται πιο αυστηρά με τα κριτήρια προστασίας του κλίματος και θα πρέπει να αξιολογείται τακτικά.