Ανάγκες σκραπ στη γερμανική βιομηχανία χάλυβα: Απαιτούνται επενδύσεις τώρα!

Ανάγκες σκραπ στη γερμανική βιομηχανία χάλυβα: Απαιτούνται επενδύσεις τώρα!

Μια τρέχουσα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Ernst Abbe Jena αναλύει τις μελλοντικές ανάγκες σκραπ της γερμανικής βιομηχανίας χάλυβα έως το 2045. Η δημοσίευση, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιουλίου 2025, ήταν από τον καθηγητή Δρ Frank Pothen, οι Maik Hartung και Carolin Hundt έγραψαν. Η μελέτη ποσοτικοποιεί τις απαραίτητες απαιτήσεις για σκραπ σε εννέα διαφορετικά σενάρια και δείχνει ότι η διαθεσιμότητα παλαιοσιδήρου στη Γερμανία εκτιμάται ότι είναι επαρκής για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση. Ωστόσο, υπογραμμίζει τη σημαντική πρόκληση της επένδυσης σε σκραπ υψηλής ποιότητας, ιδιαίτερα για οδούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως καμίνους ηλεκτρικού τόξου, και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελλείψεις εάν δεν υπάρξει επένδυση στη συλλογή, τη διαλογή και την επεξεργασία. Ως εκ τούτου, ενώσεις όπως η BDSV, η bvse και η VDM ζητούν επείγουσα επενδυτική υποστήριξη από την πολιτική και τη βιομηχανία προκειμένου να εφαρμοστούν οι απαραίτητες τεχνολογίες.

Ο διευθύνων σύμβουλος του BDSV, Guido Lipinski, τονίζει την επείγουσα ανάγκη ανάπτυξης σύγχρονων μονάδων επεξεργασίας και τεχνολογιών διασφάλισης ποιότητας. Τονίζει επίσης την ανάγκη για εγγυήσεις επενδύσεων και μακροπρόθεσμες συμφωνίες απορρόφησης με τη βιομηχανία χάλυβα για τη διασφάλιση της οικονομικής ασφάλειας για τη χρηματοδότηση τέτοιων έργων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο του μετασχηματισμού της βιομηχανίας χάλυβα, καθώς η μελέτη παρέχει μια σταθερή βάση για συζήτηση σχετικά με τη μελλοντική προμήθεια πρώτων υλών της βιομηχανίας.

Προσδοκίες και προκλήσεις

Αν και δεν αναμένεται γενική έλλειψη σκραπ, υπάρχουν ανησυχίες ότι θα μπορούσαν να προκύψουν ελλείψεις σε σκραπ υψηλής ποιότητας χωρίς έγκαιρη επένδυση στις σχετικές τεχνολογίες. Η συνεργασία μεταξύ της βιομηχανίας ανακύκλωσης χάλυβα και της βιομηχανίας χάλυβα θεωρείται κρίσιμη για την εξασφάλιση του εφοδιασμού πρώτων υλών και την επίτευξη φιλόδοξων στόχων για το κλίμα. Η χρήση σκραπ στην παραγωγή χάλυβα μειώνει σημαντικά τις εκπομπές CO2, κάτι που είναι καίριας σημασίας για τη βιομηχανία.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι η βιομηχανία χάλυβα θέλει να παράγει κλιματικά ουδέτερα έως το 2045. Κάθε τόνος επαναλειωμένου σκραπ χάλυβα θεωρείται ως μέτρο για την αποφυγή περίπου 1,66 τόνων CO2 σε σύγκριση με την πρωτογενή παραγωγή. Δεδομένου ότι η βιομηχανία χάλυβα προκαλεί ήδη περίπου το ένα τρίτο των βιομηχανικών εκπομπών CO2 στη Γερμανία, αυτές οι φιλοδοξίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές.

Προβλέψεις ζήτησης σκραπ

Η μελέτη προβλέπει ότι η ζήτηση σκραπ για το 2030 θα μπορούσε να είναι μεταξύ 17 και 22,7 εκατομμυρίων τόνων, ενώ για το 2045 εκτιμάται ότι θα είναι περίπου 14,9 έως 27,6 εκατομμύρια τόνοι. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ανάγκη για σκραπ υψηλής ποιότητας, η οποία εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 4,3 και 7,7 εκατομμυρίων τόνων το 2030 και μεταξύ 2,7 και 10,1 εκατομμυρίων τόνων το 2045. Ωστόσο, η διαθεσιμότητα παλαιοσιδήρου θεωρείται επαρκής στα περισσότερα σενάρια, υπό την προϋπόθεση ότι ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση των ευκαιριών συλλογής, διαλογής και εισαγωγής.

Οι συντάκτες της μελέτης συνιστούν ότι οι απαιτήσεις για παλιοσίδερα θα πρέπει επίσης να ποσοτικοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την κάλυψη μελλοντικών απαιτήσεων στη βιομηχανία χάλυβα και την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητας της βιομηχανίας.