Crypto-revolutie: Gemini en Coinbase vragen EU-licenties aan!
Gemini en Coinbase vragen EU-licenties aan onder MiCA. Wat betekent dit voor cryptoregulering en stabiliteit in Europa?

Crypto-revolutie: Gemini en Coinbase vragen EU-licenties aan!
Crypto-uitwisselingen Gemini en Coinbase hebben nu licenties aangevraagd om in de Europese Unie te opereren. Deze maatregel is in lijn met de EU Markets in Crypto Assets (MiCA)-verordening, die tot doel heeft uniforme regelgeving binnen de EU te creëren. Gemini zoekt goedkeuring in Malta, terwijl Coinbase wacht op een licentie in Luxemburg. Een woordvoerder van Coinbase omschreef Luxemburg als een “gerespecteerd mondiaal financieel centrum”, maar gaf geen commentaar op de details van de aanvraag. Daarmee volgen Gemini en Coinbase het voorbeeld van andere grote beurzen die ook binnen MiCA willen opereren. Bybit heeft bijvoorbeeld onlangs goedkeuring gekregen om in Oostenrijk te opereren, en Binance heeft zijn processen in Polen bijgewerkt om te voldoen aan de MiCA-regelgeving.
De regelgeving van MiCA werd in juni 2024 van kracht, terwijl de volledige implementatie pas in december van hetzelfde jaar plaatsvond. De Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA) heeft nu definitieve richtlijnen voor de EU-lidstaten uitgegeven. Het voornaamste doel van de MiCA-verordening is het versterken van de beleggersbescherming en het bevorderen van de financiële stabiliteit in de Unie. Niettemin zijn er zorgen over de regelgeving rondom stablecoins, omdat deze veel ruimte laat voor interpretatie en onzekerheid.
Geschil over stablecoins
Een controversiële bepaling binnen MiCA vereist dat emittenten van stablecoin een “aanzienlijk” deel van hun reserves bij Europese banken aanhouden. Tether heeft dit afgewezen, waardoor het debat over de toekomst van dergelijke crypto-activa is aangewakkerd. Niettemin werden minstens tien andere stablecoins, waaronder die van Circle, Crypto.com en Société Générale, goedgekeurd onder MiCA. Patrick Hensen, directeur van Circle, meldde dat sinds februari tien bedrijven in de EU stablecoins mogen exploiteren.
Er zijn echter aanwijzingen dat de adoptie van stablecoins onder MiCA laag is. Vooral in Italië is volgens Fabio Panetta opgemerkt dat MiCA niet heeft geleid tot een significante verspreiding van stablecoins. In plaats daarvan is de belangstelling van marktspelers verschoven naar ‘bewaar- en handelsdiensten’.
Regelgevingskader en uitdagingen
De MiCA-verordening beoogt risicogebaseerde regulering en bevordert daarmee innovatie op het gebied van gedistribueerde grootboektechnologie. Een belangrijk element van MiCA is dat aanbieders van crypto-activa nu verplicht zijn een witboek op te stellen en dit aan de regelgevende instanties voor te leggen. Autorisatie is vereist voor het openbaar aanbieden van tokens voor elektronisch geld en tokens met activareferentie, en diensten waarbij cryptoassets betrokken zijn, zijn onderworpen aan autorisatie.
In Duitsland moeten bijvoorbeeld voor veel transacties met crypto-activa deze toestemming van de nationale toezichthouders worden verkregen. De Europese toezichthoudende autoriteiten, waaronder BaFin, zijn al actief bezig met de implementatie van de technische regelgevings- en uitvoeringshandelingen en richtlijnen voor MiCA om zowel de bescherming van investeerders te garanderen als rechtszekerheid te bieden voor innovatie in de cryptosector. Ook zal er een publiek toegankelijk register worden opgezet waarin de whitepapers van aanbieders van crypto-activa worden gedocumenteerd.
MiCA definieert drie categorieën crypto-assets: e-geldtokens, tokens met activa-referentie en utility-tokens. Gemeenschappelijke cryptocurrencies zoals Bitcoin en Ethereum vallen onder deze regelgeving, terwijl security tokens en NFT’s over het algemeen niet onder deze regeling vallen. Aanbieders met meer dan 15 miljoen actieve gebruikers worden als belangrijke spelers beschouwd en zijn onderworpen aan strengere eisen en controles.
De nieuwe regelgeving tegen het witwassen van geld, waaronder de ‘Reisregel’, wordt ook in de hele EU geïmplementeerd en vereist dat gebruikers worden geïdentificeerd bij het overmaken van geld. Dit geldt ook voor transacties tussen ‘gehoste’ en ‘niet-gehoste portemonnees’, vooral voor bedragen boven de 1000 euro. Zoals de marktontwikkelingen laten zien, worden cryptobeurzen nu geconfronteerd met de uitdaging om door een dynamische en steeds veranderende regelgevingsomgeving te navigeren.