Orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego: kolizje w tył nie zawsze są wyłączną winą następcy!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Niedawne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego w Hesji wyjaśnia odpowiedzialność w przypadku kolizji tylnych: podział winy nawet w przypadku gwałtownego hamowania.

Orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego: kolizje w tył nie zawsze są wyłączną winą następcy!

W aktualnym postanowieniu Wyższego Sądu Krajowego w Hesji (OLG) poddawana jest ponownej ocenie poprzednia opinia w sprawie podziału winy w przypadku kolizji tylnych. Jak stern.de Jak poinformowało, w przypadku, który miał miejsce latem 2021 r., odpowiedzialność kolejnego kierowcy została zmniejszona z 80 do 50 proc. Proces dotyczył wypadku na terenie budowy autostrady, w którym kierowca poprzedzający nagle przerwał rozpoczętą już zmianę pasa, co spowodowało gwałtowne hamowanie i ostatecznie uderzenie w tył.

Straty materialne powstałe w tym zdarzeniu wyniosły prawie 60 000 euro. Sąd okręgowy w Gießen początkowo zdecydował o obciążeniu kolejnego kierowcy 80 proc., jednak OLG uznał, że winę należy rozłożyć równomiernie. Sędziowie oparli swoją decyzję na fakcie, że kierowca z przodu nie zwrócił uwagi na ruch jadący za nim, dołączając do pojazdu, a także nie dał sygnału, co doprowadziło do znacznego współudziału.

Nowa ocena prawna kolizji tylnych

Uderzenia w tył należą do najczęstszych wypadków drogowych. Oceny prawne często skupiają się na odpowiedzialności kierowcy, który wjechał tyłem. Z tzw. dowodu prima facie wynika, że ​​kierowca zachowuje się nieuważnie lub nie zachowuje bezpiecznej odległości. Podważyło to jednak decyzję OLG, ponieważ faktyczne okoliczności wypadku mają decydujące znaczenie dla podziału odpowiedzialności.

Kancelaria prawna Heskamp podkreśla, że ​​szczególne okoliczności, takie jak zmiana pasa, hamowanie bez powodu, wypadki seryjne lub kolizje boczne mogą mieć wpływ na odpowiedzialność. Obecne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego wyjaśnia tę złożoność i pokazuje, że dowód prima facie nie zawsze ma zastosowanie, jeśli zachowanie kierowcy poprzedzającego zostanie ocenione jako problematyczne.

Przegląd odpowiednich orzeczeń

Dyskusja prawna znajduje również odzwierciedlenie w dużej liczbie dostępnych orzeczeń dotyczących podziału odpowiedzialności w przypadku kolizji tylnych. Niektóre z tych istotnych decyzji obejmują:

  • BGH – Urteil v. 13.12.11: Anscheinsbeweis nicht anwendbar bei Spurwechsel des Vorausfahrenden, wenn Sachverhalt unklar bleibt.
  • LG Mönchengladbach – Urteil v. 25.08.08: Starkes Abbremsen des Vorausfahrenden kann Alleinhaftung zur Folge haben.
  • OLG Celle – Urteil v. 19.12.07: Kein Anscheinsbeweis zu Lasten beider Parteien bei Kollision zwischen linksabbiegendem Fahrzeug und überholendem Motorrad.
  • OLG Frankfurt – Urteil v. 02.03.06: Grundloses Abbremsen des Fahrers schließt Anscheinsbeweis für Verschulden des Auffahrenden aus.

Orzeczenia te pokazują, że odpowiedzialność w przypadku kolizji tylnych zależy nie tylko od rodzaju wypadku, ale także od konkretnego zachowania uczestniczących w nim kierowców. Obecne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego nadal nie jest prawnie wiążące i może służyć jako wskazówka w przyszłych sprawach.