Orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego: kolizje w tył nie zawsze są wyłączną winą następcy!
Niedawne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego w Hesji wyjaśnia odpowiedzialność w przypadku kolizji tylnych: podział winy nawet w przypadku gwałtownego hamowania.
Orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego: kolizje w tył nie zawsze są wyłączną winą następcy!
W aktualnym postanowieniu Wyższego Sądu Krajowego w Hesji (OLG) poddawana jest ponownej ocenie poprzednia opinia w sprawie podziału winy w przypadku kolizji tylnych. Jak stern.de Jak poinformowało, w przypadku, który miał miejsce latem 2021 r., odpowiedzialność kolejnego kierowcy została zmniejszona z 80 do 50 proc. Proces dotyczył wypadku na terenie budowy autostrady, w którym kierowca poprzedzający nagle przerwał rozpoczętą już zmianę pasa, co spowodowało gwałtowne hamowanie i ostatecznie uderzenie w tył.
Straty materialne powstałe w tym zdarzeniu wyniosły prawie 60 000 euro. Sąd okręgowy w Gießen początkowo zdecydował o obciążeniu kolejnego kierowcy 80 proc., jednak OLG uznał, że winę należy rozłożyć równomiernie. Sędziowie oparli swoją decyzję na fakcie, że kierowca z przodu nie zwrócił uwagi na ruch jadący za nim, dołączając do pojazdu, a także nie dał sygnału, co doprowadziło do znacznego współudziału.
Nowa ocena prawna kolizji tylnych
Uderzenia w tył należą do najczęstszych wypadków drogowych. Oceny prawne często skupiają się na odpowiedzialności kierowcy, który wjechał tyłem. Z tzw. dowodu prima facie wynika, że kierowca zachowuje się nieuważnie lub nie zachowuje bezpiecznej odległości. Podważyło to jednak decyzję OLG, ponieważ faktyczne okoliczności wypadku mają decydujące znaczenie dla podziału odpowiedzialności.
Kancelaria prawna Heskamp podkreśla, że szczególne okoliczności, takie jak zmiana pasa, hamowanie bez powodu, wypadki seryjne lub kolizje boczne mogą mieć wpływ na odpowiedzialność. Obecne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego wyjaśnia tę złożoność i pokazuje, że dowód prima facie nie zawsze ma zastosowanie, jeśli zachowanie kierowcy poprzedzającego zostanie ocenione jako problematyczne.
Przegląd odpowiednich orzeczeń
Dyskusja prawna znajduje również odzwierciedlenie w dużej liczbie dostępnych orzeczeń dotyczących podziału odpowiedzialności w przypadku kolizji tylnych. Niektóre z tych istotnych decyzji obejmują:
- BGH – Urteil v. 13.12.11: Anscheinsbeweis nicht anwendbar bei Spurwechsel des Vorausfahrenden, wenn Sachverhalt unklar bleibt.
- LG Mönchengladbach – Urteil v. 25.08.08: Starkes Abbremsen des Vorausfahrenden kann Alleinhaftung zur Folge haben.
- OLG Celle – Urteil v. 19.12.07: Kein Anscheinsbeweis zu Lasten beider Parteien bei Kollision zwischen linksabbiegendem Fahrzeug und überholendem Motorrad.
- OLG Frankfurt – Urteil v. 02.03.06: Grundloses Abbremsen des Fahrers schließt Anscheinsbeweis für Verschulden des Auffahrenden aus.
Orzeczenia te pokazują, że odpowiedzialność w przypadku kolizji tylnych zależy nie tylko od rodzaju wypadku, ale także od konkretnego zachowania uczestniczących w nim kierowców. Obecne orzeczenie Wyższego Sądu Krajowego nadal nie jest prawnie wiążące i może służyć jako wskazówka w przyszłych sprawach.