Η κυβέρνηση σχεδιάζει να αποκτήσει πρόσβαση σε δισεκατομμύρια από αδρανείς λογαριασμούς!

Η κυβέρνηση σχεδιάζει να αποκτήσει πρόσβαση σε δισεκατομμύρια από αδρανείς λογαριασμούς!

Στη Γερμανία υπάρχει σημαντικό χρηματικό ποσό στους λεγόμενους αδρανείς λογαριασμούς. Υπολογίζεται ότι μεταξύ 2 και 9 δισεκατομμυρίων ευρώ βρίσκονται αδρανείς σε αυτούς τους λογαριασμούς, οι οποίοι δημιουργούνται συχνά μετά το θάνατο του κατόχου του λογαριασμού ή επειδή έχουν ξεχαστεί. Αυτό το ζήτημα έχει πλέον τραβήξει την προσοχή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία σχεδιάζει να αξιοποιήσει σωστά αυτά τα κονδύλια. Αυτό εδραιώθηκε στη συμφωνία συνασπισμού, αλλά αυτή είναι απλώς μια δήλωση προθέσεων, καθώς δεν υπάρχει ακόμη σχέδιο νόμου. Inside Digital αναφέρει ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος ρυθμίσεις στη Γερμανία σχετικά με τον χειρισμό «εγκαταλελειμμένων» κεφαλαίων, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες της ΕΕ.

Ο ορισμός των αδρανών λογαριασμών δεν είναι ενιαίος. Σύμφωνα με σύντομες πληροφορίες από τη γερμανική Bundestag από το 2019, υπάρχει αδρανής λογαριασμός εάν δεν υπάρχει επαφή με τους κατόχους ή τα εξουσιοδοτημένα πρόσωπα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, παραμένει ασαφές μετά από ποια περίοδο ένας λογαριασμός ταξινομείται ως αδρανής και επομένως αδρανής. Ο Thorsten Höche, γενικός σύμβουλος της Γερμανικής Ένωσης Τραπεζών, είπε ότι δεν υπάρχουν τρέχουσες νομικές απαιτήσεις για τον καθορισμό μιας ακριβούς περιόδου, γεγονός που δημιουργεί νομικά εμπόδια. MDR υπογραμμίζει ότι ο προσδιορισμός του εάν ένας λογαριασμός θεωρείται αδρανής μετά από πέντε, δέκα ή είκοσι χρόνια χωρίς κίνηση δεν είναι σαφώς καθορισμένος.

Κριτική στο σχέδιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης

Τα σχέδια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αντιμετωπίζουν αντίσταση. Ο Höche επισημαίνει ότι η επιθυμητή πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει παρέμβαση στα δικαιώματα ιδιοκτησίας των διαθέτων ή των επιζώντων πελατών της τράπεζας. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομική κατάσταση, σε περίπτωση θανόντος κατόχου λογαριασμού θα πρέπει πρώτα να διευκρινιστεί αν υπάρχουν κληρονόμοι. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τα χρήματα πάνε στο κράτος. Στο παρελθόν, οι τράπεζες μπορούσαν να αποκλείσουν και να φορολογήσουν χρήματα που παρέμεναν ανέγγιχτα για 30 χρόνια, εάν τα κράτη δεν διεκδικούσαν την κληρονομική αξίωση.

Κεντρική πτυχή παραμένει το ερώτημα τι θα γίνει με τους λογαριασμούς εάν εμφανιστεί ξαφνικά ο ιδιοκτήτης και ζητήσει πίσω τις καταθέσεις του. Οι τράπεζες είναι προς το παρόν υποχρεωμένες να πληρώνουν τέτοια κεφάλαια, αλλά το πώς μπορεί να διασφαλιστεί αυτό με έναν πιθανό νέο κανονισμό είναι ασαφές. Αυτές οι αβεβαιότητες οδηγούν σε αυξανόμενο σκεπτικισμό απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης και αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα του ζητήματος.