Φόβος για τη φτώχεια στα γηρατειά: Το Gen Z απαιτεί περισσότερη οικονομική εκπαίδευση στα σχολεία!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Οι νέοι Γερμανοί φοβούνται τη φτώχεια στα γηρατειά. Οι μελέτες δείχνουν κενά στη γνώση σχετικά με την παροχή συντάξεων και τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Junge Deutsche fürchten sich vor Altersarmut. Studien zeigen Wissenslücken zur Altersvorsorge und notwendige Reformen im Rentensystem.
Οι νέοι Γερμανοί φοβούνται τη φτώχεια στα γηρατειά. Οι μελέτες δείχνουν κενά στη γνώση σχετικά με την παροχή συντάξεων και τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Φόβος για τη φτώχεια στα γηρατειά: Το Gen Z απαιτεί περισσότερη οικονομική εκπαίδευση στα σχολεία!

Μια τρέχουσα μελέτη με τίτλο «Youth, Provision, Finance» δείχνει ότι το 75% των ατόμων ηλικίας 17 έως 27 ετών στη Γερμανία φοβάται τη φτώχεια στα γηρατειά. Αυτή η έρευνα, βασισμένη σε αντιπροσωπευτικά δεδομένα, αποκάλυψε περαιτέρω ενδιαφέροντα ευρήματα. Περισσότεροι από τους μισούς της λεγόμενης Γενιάς Ζ κάνουν ήδη ενεργά αποταμιεύσεις για τα γηρατειά, αλλά μόνο το ένα τρίτο των ερωτηθέντων έχει βασικές γνώσεις για το συνταξιοδοτικό σύστημα, ειδικά για τη νόμιμη σύνταξη. Η καθηγήτρια Camela Aprea προειδοποιεί ότι η έλλειψη γνώσης για το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι ένα πρόβλημα σε όλη την κοινωνία που πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. «Πολλοί νέοι υπερεκτιμούν το ποσοστό της φτώχειας στα γηρατειά σε σύγκριση με εκείνους που πλήττονται πραγματικά», εξηγεί.

Το συνταξιοδοτικό σύστημα pay-as-you-go στη Γερμανία αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Όλο και λιγότεροι απασχολούμενοι πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις ενός αυξανόμενου αριθμού συνταξιούχων. Η τρέχουσα αναλογία είναι περίπου 2,1 συνεισφέροντες ανά συνταξιούχο. Αρχικά υπήρχαν έξι υπάλληλοι τη δεκαετία του 1960. Οι προβλέψεις υποδηλώνουν ότι αυτή η αναλογία θα μπορούσε να πέσει στο 1,5 έως το 2030 και στο 1,3 έως το 2050. Αυτές οι εξελίξεις προκαλούν φόβους και ανασφάλειες στον πληθυσμό, όπως αναφέρει επίσης ο καθηγητής Christian Traxler: «Η απαισιοδοξία σχετικά με τις συντάξεις είναι υπερβολική». Ωστόσο, η τρέχουσα συζήτηση για την κατάσταση των συντάξεων δείχνει πόσο επειγόντως απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για να διασφαλιστεί οικονομικά το σύστημα μακροπρόθεσμα.

Αλλάζει η συνταξιοδοτική διάταξη

Η σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων είναι κεντρικό ζήτημα. Μέχρι το 2030, τουλάχιστον 14,5 εκατομμύρια baby boomers θα συνταξιοδοτηθούν, ασκώντας πρόσθετη πίεση στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Πολλοί νέοι πληρώνουν σε ένα σύστημα από το οποίο μπορεί να πάρουν λίγα σε αντάλλαγμα αργότερα. Παρά αυτές τις αβεβαιότητες, υπάρχουν και πλεονεκτήματα: οι νέοι έχουν το χρόνο να χτίσουν πλούτο. Αλλά για να το κάνουν αυτό χρειάζονται συγκεκριμένες συστάσεις για την αποφυγή της φτώχειας στα γηρατειά.

Συνιστάται να επενδύσετε σε ευρέως διαφοροποιημένα ETF ή μετοχές σε πρώιμο στάδιο και να επεκτείνετε την παροχή ιδιωτικής σύνταξης, καθώς η νόμιμη σύνταξη προσφέρει μόνο μια βασική πρόβλεψη. Οι χρηματοοικονομικοί ειδικοί συνιστούν επίσης να στοχεύσετε σε ένα ποσοστό αποταμίευσης ιδανικά 10 έως 20% του εισοδήματός σας και να διατηρήσετε την ευελιξία σταδιοδρομίας για να δημιουργήσετε πρόσθετες πηγές εισοδήματος. Ταυτόχρονα, όμως, οι νέοι αντιμετωπίζουν προκλήσεις όπως η αύξηση του κόστους ζωής και η στασιμότητα των μισθών, που περιορίζουν την οικονομική ευελιξία τους.

Ανάγκη για περισσότερη εκπαίδευση

Ένα από τα βασικά ευρήματα της μελέτης είναι η αυξανόμενη ανάγκη για οικονομική εκπαίδευση. Το 87% των ερωτηθέντων θα ήθελε η χρηματοοικονομική γνώση να ενσωματωθεί στα σχολικά μαθήματα. Υπάρχει τεράστια έλλειψη ενημέρωσης, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί νέοι δεν ξέρουν πώς να κάνουν λογικές προβλέψεις για τα γηρατειά τους. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, είναι απαραίτητο να ληφθούν πολιτικά μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών πλαισίου για την παροχή κεφαλαίων συντάξεων και για την ενίσχυση της χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης.

Συνοπτικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η Γενιά Ζ αντιμετωπίζει την πρόκληση να εξετάσει ενεργά τον προγραμματισμό της συνταξιοδότησής της προκειμένου να αντιμετωπίσει τους κινδύνους της φτώχειας στα γηρατειά. Οι πολιτικοί καλούνται να χαράξουν την πορεία για μια μελλοντική συνταξιοδοτική ρύθμιση και να δώσουν στους νέους τις απαραίτητες γνώσεις για τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων. Όπως δείχνουν οι τρέχουσες εξελίξεις, η απαισιοδοξία για το δικό του οικονομικό μέλλον στα γηρατειά θα μπορούσε να είναι υπερβολική εάν ληφθούν έγκαιρα μέτρα.

Συνολικά, αντιμετωπίζουμε μια συνταξιοδοτική κρίση ιστορικών διαστάσεων που απαιτεί έξυπνα και βιώσιμα μέτρα. Ο χρόνος για μεταρρυθμίσεις και διαφωτισμό τελειώνει.