Ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός σε στενοχώρια: Ο οικονομολόγος ζητά θυσίες από τους εργαζόμενους για το κλίμα και την άμυνα

Ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός σε στενοχώρια: Ο οικονομολόγος ζητά θυσίες από τους εργαζόμενους για το κλίμα και την άμυνα

Σύμφωνα με έκθεση του www.faz.net, ο οικονομολόγος Guntram Wolff απαιτεί από τους Γερμανούς να παραιτηθούν από δύο επίσημες αργίες και αντ 'αυτού να εργαστούν περισσότερο προκειμένου να ελαφρύνουν το βάρος στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό λόγω των αυξανόμενων στρατιωτικών δαπανών και των κοινωνικών παροχών. Επισημαίνει ότι η ημέρα μετάνοιας και προσευχής θυσιάστηκε για την ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης το 1994 και ότι οι ετήσιες ώρες εργασίας των Γερμανών είναι χαμηλότερες από ό,τι σε πολλές άλλες χώρες.

Είναι αναμφισβήτητο ότι κάθε ευρώ φόρου πρέπει να κερδίζεται από την εργασία. Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι είναι οι βασικοί ερμηνευτές στην κοινωνία μας υπενθυμίζεται ξεκάθαρα από την πρόταση του Wolff. Το κράτος πρέπει λοιπόν να εξετάσει προσεκτικά πόσο μεγάλο βάρος μπορεί να επιβαρύνει τους παρόχους υπηρεσιών του.

Από δημοσιονομική άποψη, η μείωση των αργιών και η αύξηση των ωρών εργασίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ και των φορολογικών εσόδων. Αυτό θα επέτρεπε στο κράτος να καλύψει τις δαπάνες του για την άμυνα και τις κοινωνικές υπηρεσίες χωρίς να αυξήσει τη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών. Από την άλλη πλευρά, οι περισσότερες ώρες εργασίας θα μπορούσαν επίσης να οδηγήσουν σε υψηλότερη παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας. Ωστόσο, πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι κοινωνικές επιπτώσεις και η υγεία των εργαζομένων.

Συνολικά, η πρόταση του Guntram Wolff είναι αμφιλεγόμενη και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να κατανοηθούν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην αγορά εργασίας, την οικονομία και την κοινωνία. Η συζήτηση για την ισορροπία μεταξύ φόρτου εργασίας, φορολογικής επιβάρυνσης και κρατικών δαπανών σίγουρα θα συνεχιστεί και απαιτεί διεξοδική ανάλυση.

Μένει να δούμε αν αυτή η πρόταση είναι πολιτικά εφικτή και τι αντίκτυπο θα έχει πραγματικά στον χρηματοπιστωτικό τομέα και στην αγορά εργασίας.