Het Chinese klimaatbeleid 2025: keerpunt of doodlopende weg voor de aarde?

Het Chinese klimaatbeleid 2025: keerpunt of doodlopende weg voor de aarde?

Het mondiale klimaatbeleid bevindt zich op een cruciaal keerpunt nu de temperaturen stijgen en extreme weersomstandigheden toenemen. In deze context trekken de VS zich opnieuw terug van hun internationale verantwoordelijkheid, die steeds meer de aandacht vestigt op Berlijn, Brussel en Peking. Vooral het Chinese klimaatbeleid speelt een sleutelrol in het streven naar het behalen van de 1,5 graaddoelstelling uit het Klimaatakkoord van Parijs. China, dat in 2006 de grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld werd, vertegenwoordigt nu 30% van de mondiale uitstoot van broeikasgassen en 28% van de CO2-uitstoot, met een uitstoot per hoofd van de bevolking van 10,1 ton, vergelijkbaar met de ontwikkelde OESO-landen en boven het EU-gemiddelde.

In 2025 zou een keerpunt in het Chinese klimaatbeleid kunnen worden bereikt, omdat de CO2-uitstoot mogelijk voor het eerst zou kunnen dalen, ondanks de toenemende vraag naar energie. Dit is in lijn met het komende vijftiende vijfjarenplan van China, waarvan de bijgewerkte nationale klimaatdoelstellingen (NDC’s) tegen februari 2025 aan de Verenigde Naties moeten worden voorgelegd. Deze doelstellingen zullen het Chinese klimaatbeleid tot 2035 bepalen en bepalen of de klimaatdoelstellingen van Parijs realistisch blijven.

De klimaatdoelstellingen van China en de internationale verantwoordelijkheid

Deze ontwikkelingen komen op een moment dat de Chinese steden lijden onder ernstige luchtvervuiling, wat gedeeltelijk kan worden gezien als een motor voor actie op het gebied van het klimaatbeleid. Het hervormings- en openstellingsbeleid van Deng Xiaoping, dat ongeveer veertig jaar geleden begon, leidde tot een enorme economische groei en stelde honderden miljoenen mensen in staat aan de armoede te ontsnappen. Maar deze groei ging ook gepaard met een enorme toename van de milieuvervuiling, die bijdroeg aan de opwarming van de aarde. Het Chinese steenkoolverbruik is sinds 1965 meer dan vertienvoudigd, en het land produceert en verbruikt meer dan de helft van de steenkool in de wereld.

In de context van het komende NDC-sjabloon is het van cruciaal belang dat Duitsland en de EU een actievere rol spelen in de klimaatdiplomatie. Vooral na de terugtrekking van de VS zou Duitsland als brug kunnen fungeren in de dialoog met China. Om geloofwaardige eisen aan China te kunnen stellen, moet Duitsland echter zijn eigen klimaatambities hooghouden. De klimaatstrijd wordt belemmerd door interne uitdagingen binnen de EU en Duitsland, wat de urgentie vergroot van strategisch handelen op het gebied van klimaatbeleid.

De rol van China in de internationale klimaatbescherming

De beslissingen van China dit jaar zullen een aanzienlijke impact hebben op de vraag of de doelstelling van 1,5 graad gehaald kan worden. Ondanks toegenomen investeringen in hernieuwbare energie blijft het land sterk afhankelijk van steenkool, met 29 GW aan nieuwe kolencentrales die in 2020 in gebruik worden genomen en nog eens 200 GW gepland in 2021-2025. Dergelijke beslissingen zouden de verwezenlijking van de doelstellingen in gevaar kunnen brengen, vooral gezien het feit dat China zichzelf blijft beschouwen als een ontwikkelingsland en daarom oproept tot mondiale klimaatrechtvaardigheid.

Duitse federale beleidsmakers moeten een dieper begrip ontwikkelen van het belang van China in het klimaatbeleid en tegelijkertijd de tijd gebruiken om hun acties te versnellen. Technische innovaties moeten worden geïntegreerd in de Chinese klimaatstrategie om de klimaatdoelstellingen effectief te kunnen verwezenlijken. De Chinese leiderschapsgroep om de energie-efficiëntie te verbeteren en de lancering van een landelijk systeem voor de handel in emissierechten in 2021 zijn stappen in de goede richting, maar de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen blijft een enorme uitdaging.

De komende maanden zijn cruciaal voor de Europese klimaatdiplomatie, vooral met het oog op de Chinese NDC-inzending in september. Het is duidelijk dat zonder het ambitieuze klimaatbeleid van China naleving van de 1,5 graadgrens niet mogelijk is.

Over het geheel genomen is het duidelijk dat de rol van China in de internationale klimaatbescherming onmisbaar is. De klimaatwatchlist zal steeds strenger worden terwijl de wereldgemeenschap wacht om te zien hoe Beijing reageert op mondiale uitdagingen en welke stappen het zal nemen om de CO2-uitstoot terug te dringen. Zowel China als de internationale gemeenschap staan ​​voor de uitdaging om het evenwicht te vinden tussen economische groei en milieubescherming om een ​​duurzame toekomst te garanderen.