Chińska polityka klimatyczna 2025: punkt zwrotny czy ślepy zaułek dla Ziemi?
Chińska polityka klimatyczna 2025: punkt zwrotny w zakresie globalnych emisji. Znaczenie dla Europy i dyplomacji klimatycznej UE.

Chińska polityka klimatyczna 2025: punkt zwrotny czy ślepy zaułek dla Ziemi?
Globalna polityka klimatyczna znajduje się w kluczowym punkcie zwrotnym w miarę wzrostu temperatur i nasilenia się ekstremalnych zjawisk pogodowych. W tym kontekście USA po raz kolejny wycofują się ze swojej odpowiedzialności międzynarodowej, co coraz bardziej zwraca uwagę na Berlin, Brukselę i Pekin. W szczególności chińska polityka klimatyczna odgrywa kluczową rolę w wysiłkach na rzecz osiągnięcia celu 1,5 stopnia określonego w porozumieniu klimatycznym z Paryża. Chiny, które w 2006 r. stały się największym na świecie emitentem gazów cieplarnianych, odpowiadają obecnie za 30% światowych emisji gazów cieplarnianych i 28% emisji CO2, przy emisji na mieszkańca wynoszącej 10,1 tony, co jest porównywalne z rozwiniętymi krajami OECD i powyżej średniej UE.
Punkt zwrotny w polityce klimatycznej Chin może nastąpić w 2025 r., kiedy to emisja CO2 może potencjalnie po raz pierwszy spaść, pomimo rosnącego zapotrzebowania na energię. Jest to zgodne z nadchodzącym 15. planem pięcioletnim Chin, którego zaktualizowane krajowe cele klimatyczne (NDC) należy przedłożyć Organizacji Narodów Zjednoczonych do lutego 2025 r. Cele te będą kształtować chińską politykę klimatyczną do 2035 r. i zadecydują o tym, czy paryskie cele klimatyczne pozostaną realistyczne.
Cele klimatyczne Chin i odpowiedzialność międzynarodowa
Wydarzenia te mają miejsce w czasie, gdy chińskie miasta cierpią z powodu poważnego zanieczyszczenia powietrza, co można po części postrzegać jako siłę napędową działań w ramach polityki klimatycznej. Polityka reform i otwarcia Deng Xiaopinga, która rozpoczęła się około 40 lat temu, doprowadziła do ogromnego wzrostu gospodarczego i umożliwiła setkom milionów ludzi wyjście z biedy. Jednak wzrostowi temu towarzyszył także ogromny wzrost zanieczyszczenia środowiska, co przyczyniło się do globalnego ocieplenia. Od 1965 r. zużycie węgla w Chinach wzrosło ponad dziesięciokrotnie, a kraj ten produkuje i zużywa ponad połowę światowych zasobów węgla.
W kontekście nadchodzącego szablonu NDC niezwykle istotne jest, aby Niemcy i UE przyjęły bardziej aktywną rolę w dyplomacji klimatycznej. Zwłaszcza po wycofaniu się USA Niemcy mogłyby pełnić rolę pomostu w dialogu z Chinami. Aby jednak stawiać Chinom wiarygodne żądania, Niemcy muszą utrzymać własne ambicje klimatyczne. Walkę klimatyczną utrudniają wewnętrzne wyzwania w UE i Niemczech, co zwiększa pilność strategicznych działań w zakresie polityki klimatycznej.
Rola Chin w międzynarodowej ochronie klimatu
Tegoroczne decyzje Chin będą miały istotny wpływ na możliwość osiągnięcia celu 1,5 stopnia. Pomimo zwiększonych inwestycji w energię odnawialną kraj pozostaje w dużym stopniu uzależniony od węgla – w 2020 r. uruchomiono nowe elektrownie węglowe o mocy 29 GW, a w latach 2021–2025 zaplanowano kolejne 200 GW. Takie decyzje mogłyby zagrozić osiągnięciu celów, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że Chiny w dalszym ciągu postrzegają siebie jako kraj rozwijający się i w związku z tym wzywają do globalnej sprawiedliwości klimatycznej.
Niemieccy decydenci federalni muszą lepiej zrozumieć znaczenie Chin w polityce klimatycznej, a jednocześnie wykorzystać ten czas na przyspieszenie swoich działań. Aby skutecznie osiągnąć cele klimatyczne, należy włączyć innowacje techniczne do chińskiej strategii klimatycznej. Powołanie chińskiej grupy przywódców na rzecz poprawy efektywności energetycznej i uruchomienie w 2021 r. ogólnokrajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji to kroki we właściwym kierunku, jednak uzależnienie od paliw kopalnych pozostaje ogromnym wyzwaniem.
Nadchodzące miesiące będą kluczowe dla europejskiej dyplomacji klimatycznej, zwłaszcza w obliczu złożenia przez Chiny NDC we wrześniu. Oczywiste jest, że bez ambitnej polityki klimatycznej Chin dotrzymanie limitu 1,5 stopnia nie będzie możliwe.
Ogólnie rzecz biorąc, jasne jest, że rola Chin w międzynarodowej ochronie klimatu jest niezastąpiona. Lista obserwatorów klimatycznych będzie się coraz bardziej zawężać, w miarę jak społeczność globalna będzie czekać, jak Pekin zareaguje na globalne wyzwania i jakie kroki podejmie w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Zarówno Chiny, jak i społeczność międzynarodowa stoją przed wyzwaniem znalezienia równowagi między wzrostem gospodarczym a ochroną środowiska, aby zapewnić zrównoważoną przyszłość.