Οι μεγάλες εταιρείες σε κρίση: Η οικονομία της Γερμανίας κλονίζεται!

Οι μεγάλες εταιρείες σε κρίση: Η οικονομία της Γερμανίας κλονίζεται!

Μια ανάλυση μεγάλων εταιρειών δείχνει ότι είναι ευάλωτες παρά τις εντυπωσιακές πωλήσεις και τον αριθμό των εργαζομένων. Σύμφωνα με αναλυτική αναφορά του Η Φ.Α.Ζ. Ο κόσμος των μεγάλων εταιρειών και οι δομές τους δεν είναι τόσο σταθεροί όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Κρίσεις όπως οι πόλεμοι και οι εμπορικές συγκρούσεις απειλούν όλο και περισσότερο τις εξαγωγές, ειδικά για τη γερμανική βιομηχανία που είναι προσανατολισμένη στις εξαγωγές.

Οι διεθνείς επιχειρήσεις είναι ζωτικής σημασίας για τη Γερμανία, αλλά το περιβάλλον για τις εταιρείες γίνεται όλο και πιο σκληρό. Οι καινοτόμοι ανταγωνιστές, κυρίως από την Κίνα, αυξάνουν την πίεση στις μεγάλες γερμανικές εταιρείες. Μια αναδρομή στην πρώτη κατάταξη μεγάλων γερμανικών εταιρειών από το 1959 δείχνει ότι η κατάρρευση μεγάλων εταιρειών στο παρελθόν είχε βαθιές οικονομικές συνέπειες, αλλά οδήγησε και σε νέους τρόπους προσαρμογής.

Η σημασία της ανθεκτικότητας

Το άτρωτο λόγω του μεγέθους αμφισβητείται όλο και περισσότερο. Μεγάλες εταιρείες όπως η Volkswagen, η Mercedes και η BMW ειδικότερα αντιμετωπίζουν προκλήσεις που μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο τις ίδιες αλλά και τους μικρούς προμηθευτές τους. Η ανάγκη για ελαστική προσαρμοστικότητα γίνεται σαφής, καθώς οι μεγάλες εταιρείες συχνά δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ευελιξία και ταχύτητα αντίδρασης.

Επιπλέον, έκθεση από την Οικονομική υπηρεσία ότι τα τελευταία χρόνια, κρίσεις όπως οι πανδημίες και οι διαταραχές του εμπορίου έχουν εκθέσει την ευπάθεια των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας. Αυτά τα γεγονότα μιλούν για την επείγουσα ανάγκη επανεξέτασης των εξαρτήσεων και εφαρμογής στρατηγικών διαχείρισης κινδύνου.

Προκλήσεις και στρατηγικές

Οι γεωπολιτικές εντάσεις και η πίεση για την επίτευξη μιας οικονομίας ουδέτερης από εκπομπές άνθρακα επιδεινώνουν τους κινδύνους για τις εταιρείες. Η γερμανική βιομηχανία ειδικότερα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές κρίσιμων πρώτων υλών, γεγονός που την καθιστά ευάλωτη σε διαταραχές. Περίπου το 46% των εταιρειών της ΕΕ αναφέρουν σημαντικές υλικοτεχνικές προκλήσεις και περισσότερες από τις μισές βασίζονται σε ειδικά κατασκευασμένα προϊόντα, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού.

Ένα βασικό εύρημα από τις τρέχουσες εκθέσεις είναι ότι η ανταγωνιστικότητα μπορεί να διασφαλιστεί μακροπρόθεσμα με την υιοθέτηση τεσσάρων βασικών μοχλών για την αύξηση της ανθεκτικότητας: ευρωστία, ευελιξία, ορατότητα και συνεχή διαδικασία μάθησης. Αυτές οι έννοιες περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε αυτές, τη διαφοροποίηση των προμηθευτών και την επένδυση σε γνωστά συστήματα διαχείρισης δεδομένων που μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της δυναμικής της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Εν μέσω αυτών των περίπλοκων προκλήσεων, η υποστήριξη εταιρειών «πολύ σχετικών για να αποτύχουν» πρέπει επίσης να εξεταστεί για τον μετριασμό των συστημικών κλυδωνισμών στα δίκτυα εφοδιασμού. Η ανάγκη για αυξημένη διαφάνεια και βελτιστοποιημένες αναλύσεις κινδύνου θα είναι κεντρικής σημασίας για την πολιτική και επιχειρηματική συζήτηση.