Duże korporacje w kryzysie: niemiecka gospodarka się trzęsie!

Duże korporacje w kryzysie: niemiecka gospodarka się trzęsie!

Analiza dużych firm pokazuje, że są one bezbronne pomimo imponującej sprzedaży i liczby pracowników. Jak wynika ze szczegółowego raportu F.A.Z. Świat wielkich korporacji i ich struktury nie są tak stabilne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Kryzysy takie jak wojny i konflikty handlowe w coraz większym stopniu zagrażają eksportowi, zwłaszcza dla nastawionego na eksport niemieckiego przemysłu.

Biznes międzynarodowy ma kluczowe znaczenie dla Niemiec, ale otoczenie przedsiębiorstw staje się coraz trudniejsze. Innowacyjni konkurenci, przede wszystkim z Chin, zwiększają presję na duże niemieckie firmy. Spojrzenie wstecz na pierwszy ranking dużych niemieckich firm z 1959 roku pokazuje, że upadek dużych firm w przeszłości miał głębokie konsekwencje gospodarcze, ale także prowadził do nowych sposobów adaptacji.

Znaczenie odporności

Coraz częściej kwestionuje się niewrażliwość ze względu na rozmiar. Zwłaszcza duże firmy, takie jak Volkswagen, Mercedes i BMW, stoją przed wyzwaniami, które mogą dotknąć nie tylko ich samych, ale także ich małych dostawców. Potrzeba elastycznej zdolności adaptacyjnej staje się oczywista, ponieważ duże firmy często nie mają wymaganej elastyczności i szybkości reakcji.

Ponadto raport z Usługa ekonomiczna że w ostatnich latach kryzysy takie jak pandemie i zakłócenia w handlu uwidoczniły wrażliwość globalnych łańcuchów wartości. Wydarzenia te wskazują na pilną potrzebę ponownego przemyślenia zależności i wdrożenia strategii zarządzania ryzykiem.

Wyzwania i strategie

Napięcia geopolityczne i presja na osiągnięcie gospodarki neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla zwiększają ryzyko dla przedsiębiorstw. Szczególnie niemiecki przemysł jest w dużym stopniu uzależniony od importu surowców krytycznych, co czyni go podatnym na zakłócenia. Około 46% przedsiębiorstw w UE zgłasza poważne wyzwania logistyczne, a ponad połowa polega na produktach specjalnie opracowanych, co utrudnia dywersyfikację łańcuchów dostaw.

Kluczowym wnioskiem z bieżących sprawozdań jest to, że konkurencyjność można zapewnić w perspektywie długoterminowej poprzez przyjęcie czterech kluczowych dźwigni zwiększających odporność: solidności, elastyczności, widoczności i ciągłego procesu uczenia się. Koncepcje te obejmują między innymi dywersyfikację dostawców i inwestowanie w dobrze znane systemy zarządzania danymi, które mogą pomóc lepiej zrozumieć dynamikę łańcucha dostaw.

Wśród tych złożonych wyzwań należy również rozważyć wspieranie przedsiębiorstw „zbyt istotnych, aby upaść”, aby złagodzić wstrząsy systemowe w sieciach dostaw. Konieczność większej przejrzystości i zoptymalizowanych analiz ryzyka będzie miała kluczowe znaczenie w dyskusji politycznej i biznesowej.