Koopkracht van Duitsers in 2024: analyse van het GfK-onderzoek en regionale verschillen

Koopkracht van Duitsers in 2024: analyse van het GfK-onderzoek en regionale verschillen

<

p class="id-article-content-item id-article-content-item-summary">Een nieuw onderzoek van GfK heeft berekend hoe hoog de koopkracht per hoofd van de bevolking van Duitsers is. Vier deelstaten verhogen het gemiddelde extreem.

De koopkracht van de Duitsers zal stijgen tot 27.848 euro per hoofd van de bevolking in 2024. Dat blijkt uit een vandaag gepubliceerde studie van marktonderzoeksbureau GfK. Puur wiskundig gezien komt dit overeen met een stijging van 2,8 procent of 767 euro meer per hoofd van de bevolking vergeleken met het voorgaande jaar. Gemiddeld hebben Duitsers dit jaar gemiddeld 27.848 euro per hoofd van de bevolking beschikbaar voor consumentenbestedingen, huisvesting, vrije tijd of sparen.

Wat wordt bedoeld met koopkracht is een definitiekwestie. De GfK berekent het nominale beschikbare netto-inkomen, inclusief staatsoverdrachten zoals pensioenen, werkloosheidsuitkeringen en kinderbijslagen. Hierop wordt niets afgetrokken. De prijsontwikkeling in 2023 heeft dus een grote invloed op wat er uiteindelijk van deze cijfers overblijft. De Raad van Experts voor de Beoordeling van de Algemene Economische Ontwikkeling, de zogenaamde economen, verwacht dat de inflatie in 2024 gemiddeld 2,6 procent zal bedragen.

Koopkracht Duitsers: Beieren, Hamburg en Baden-Württemberg aan de top

Uit de cijfers van GfK blijkt dat er grote regionale verschillen zijn. Maar hieruit conclusies trekken is nog niet zo eenvoudig. “Een gepensioneerde in München kan zijn koopkracht gemakkelijk verbeteren door naar Oost-Duitsland te verhuizen”, legt Timm Bönke, economisch expert bij het Duitse Instituut voor Economisch Onderzoek (DIW) uit. “Uit het voorbeeld blijkt dat koopkracht alleen niet zoveel zegt over hoeveel geld iemand beschikbaar heeft. Je moet altijd weten welke uitgaven je hebt.” Niettemin komt de deskundige tot de conclusie dat “de GfK-gegevens nauwkeurig de regio’s weerspiegelen waarin mensen rijker zijn.”

Een blik op de regionale koopkrachtverdeling in Duitsland laat zien dat Beieren – net als voorgaande jaren – op de eerste plaats staat. Acht van de tien “rijkste” stads- en plattelandsdistricten liggen in Beieren. In de hele staat hebben inwoners 30.130 euro per hoofd van de bevolking tot hun beschikking. Daarmee ligt Beieren ruim acht procent boven het landelijk gemiddelde. Op de tweede plaats onder de deelstaten staat Baden-Württemberg met een koopkracht per hoofd van de bevolking van 29.675 euro, gevolgd door Hamburg (29.657 euro). Hessen staat op de vierde plaats met een koopkracht per hoofd van de bevolking van 28.613 euro.

Oost met de laagste koopkracht

Het topkwartet zijn de enige deelstaten die daadwerkelijk boven het landelijk gemiddelde zitten. In de rest van het land, in ieder geval de resterende 75 procent van de deelstaten, hebben inwoners minder dan gemiddeld beschikbaar. De laatste drie plaatsen worden ingenomen door Saksen-Anhalt (24.939 euro), Mecklenburg-Vorpommern (24.858 euro) en Bremen (24.702 euro).

Maar ook hier is voorzichtigheid geboden. “Het feit dat de koopkracht in Beieren, de regio Frankfurt en Baden-Württemberg hoog is, ligt in de aard der dingen”, legt DIW-econoom Bönke uit. “Dat is precies waar de kosten van levensonderhoud hoog zijn. Daarom moeten bewoners aanzienlijk hogere vaste kosten dragen en onvermijdelijk een hoge koopkracht hebben.” De huurprijzen zijn een belangrijke factor in de kosten van levensonderhoud. "Maar alle lokale diensten zoals naar de kapper gaan zijn duurder omdat de winkels hogere huren moeten betalen. Diezelfde euro is in München minder waard dan elders", zegt Bönke.

Rijke mensen sparen, armere mensen consumeren

Een ander belangrijk detail is het berekenen van het gemiddelde. Hiervoor zijn twee methoden: de mediaan en het rekenkundig gemiddelde. Bij de mediaan worden alle getallen naast elkaar geplaatst en wordt er naar het midden gekeken. De GfK rekent met het rekenkundig gemiddelde. Alle getallen worden bij elkaar opgeteld en gedeeld door het aantal getallen. “Dit is niet optimaal om naar het inkomen te kijken, omdat de lonen enorm variëren. Of anders gezegd: de hier gegeven cijfers geven een te positief beeld weer, omdat een paar hoge inkomens het gemiddelde behoorlijk kunnen verhogen. Daarom is de mediaan eigenlijk betekenisvoller.”

Houd er rekening mee dat meer geld op zak niet noodzakelijkerwijs betekent dat er meer geld wordt uitgegeven. “Uit onderzoek weten we dat armere mensen extra geld uitgeven. Voor rijkere mensen neemt de spaarquote ook toe naarmate hun inkomen stijgt”, zegt Bönke.

Volgens een rapport van www.merkur.de,