Οι μεταρρυθμίσεις του Milei: ευκαιρία ή κίνδυνος για την οικονομία της Αργεντινής;

Οι μεταρρυθμίσεις του Milei: ευκαιρία ή κίνδυνος για την οικονομία της Αργεντινής;

Από την ανάληψη των καθηκόντων του ως Προέδρου της Αργεντινής, ο Javier Milei εισήγαγε μια σειρά από οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ήδη δείχνουν αρχική επιτυχία. Τα θετικά στοιχεία για τον πληθωρισμό και τη φτώχεια φέρονται να προκαλούν έκπληξη, ενώ ο τομέας των πόρων ακμάζει και η μεταποίηση βρίσκεται σε ύφεση. Μείωση του πληθωρισμού επιτεύχθηκε, μεταξύ άλλων, με περικοπές στο δημόσιο τομέα και μείωση της προσφοράς χρήματος. Αυτά τα μέτρα προκάλεσαν επιστροφή συναλλάγματος και αύξηση της διαθεσιμότητας πιστώσεων και των εταιρικών ομολόγων, υποδηλώνοντας σταθεροποίηση της οικονομίας, καθώς IW Κολωνία αναφέρθηκε.

Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις του Milei έχουν επίσης επικριθεί. Οι περικοπές στην υγειονομική περίθαλψη και το εκπαιδευτικό σύστημα θέτουν σε κίνδυνο τις δημόσιες υπηρεσίες. Επιπλέον, ο τερματισμός της συναίνεσης για την πολιτική μνήμης εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη δημοκρατική ακεραιότητα της κυβέρνησής του. Ειδικά ο κλάδος βρίσκεται υπό πίεση, με πτώση των αξιών, ιδιαίτερα το τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο του 2024. Η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στη γεωργία είναι ελαφρώς πάνω από τις μέσες τιμές των τελευταίων επτά ετών, ενώ ο μεταποιητικός τομέας παρουσιάζει μόνο αργή ανάκαμψη, παράγοντας σε ορισμένες περιοχές έως και 25% λιγότερο από το 2017.

Οικονομικές προκλήσεις και δυνατότητες

Η χημική βιομηχανία παραμένει σε χαμηλό επίπεδο, ενώ η κατασκευή οχημάτων και γεωργικών μηχανημάτων επωφελείται από την περιφερειακή ζήτηση. Η έκρηξη της εξόρυξης οφείλεται σε μεγάλες αυξήσεις στον ακαθάριστο σχηματισμό παγίου κεφαλαίου, που υποστηρίζεται από άμεσες επενδύσεις από τις ΗΠΑ. Οι φορολογικές ελαφρύνσεις στο πλαίσιο του προγράμματος RIGI ενθαρρύνουν μεγάλες επενδύσεις στην εξόρυξη. Ενώ η προοπτική δολαριοποίησης θα μπορούσε να ωφελήσει τις εξορυκτικές βιομηχανίες, θα μπορούσε να επιδεινώσει την υπάρχουσα βιομηχανική κρίση.

Η ανταγωνιστικότητα του μεταποιητικού τομέα παραμένει ασαφής και εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη μεταρρύθμισης στην αγορά εργασίας και τη φορολογική πολιτική. Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Αργεντινή είναι υπερδιπλάσιο από ό,τι στη Βραζιλία. Η Milei σχεδιάζει επίσης μια ολοκληρωμένη φορολογική μεταρρύθμιση για τη μείωση των εταιρικών φόρων για το 2025. Η κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών θα μπορούσε να συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους κόστους, ενώ η μονόπλευρη εστίαση στον τομέα των πρώτων υλών θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη ευημερία. Οι συνθήκες χωροθέτησης της βιομηχανίας πρέπει να βελτιωθούν προκειμένου να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση.

Οι πεποιθήσεις οικονομικής πολιτικής του Javier Milei βασίζονται στην Αυστριακή Σχολή Οικονομικών Επιστημών, η οποία επηρεάστηκε από τον Ludwig von Mises και τον Friedrich August von Hayek. Τα βασικά πρότυπα οικονομικής πολιτικής στην Αργεντινή από τη δεκαετία του 1960 χαρακτηρίζονται από υψηλό εθνικό και εξωτερικό χρέος, οικονομική καταστολή, πληθωρισμό, υποτίμηση του πέσο καθώς και τελωνειακούς φραγμούς και ελέγχους κεφαλαίων, όπως π.χ. Flossbach από το Storch Research Institute εξήγησε.