Suche
Mein Konto
Prijsstijgingen voor voedsel: vindingrijke IT-experts in plaats van politiek - transparantiedatabase mislukt
Grote prijsvergelijking aangekondigd, maar geen resultaat? Lees waarom de overheid faalde en particuliere IT-experts de prijzen openbaar maakten. #Voedselprijzen #Transparantie #Politiek #Prijsvergelijking
Prijsstijgingen voor voedsel: vindingrijke IT-experts in plaats van politiek - transparantiedatabase mislukt
De prijsstijgingen voor voedsel vorig jaar hebben de politiek ertoe aangezet actie te ondernemen. Een veelbelovend project om een transparante database voor prijsvergelijking te creëren, werd echter niet door de overheid geïnitieerd, maar door particuliere IT-experts. Deze particuliere initiatieven lieten al snel zien dat het mogelijk was om prijspatronen in supermarkten te identificeren.
Vorig jaar nodigden vicekanselier Werner Kogler en minister van Sociale Zaken Johannes Rauch mensen uit voor een ‘voedseltop’. Minister van Economische Zaken Martin Kocher kondigde de oprichting aan van een database voor prijstransparantie om de vergelijkbaarheid van voedselprijzen te verbeteren. Deze maatregel moet consumenten in staat stellen prijzen beter te vergelijken en aanbiedingen te identificeren.
Ondanks de aankondigingen van politici waren er geen concrete stappen. In plaats daarvan lieten particuliere IT-experts zoals Mario Zechner heisse-preise.io binnen korte tijd zien hoe prijsdatabases kunnen worden gemaakt. Deze projecten brachten patronen in de supermarktprijzen aan het licht, zoals identieke prijzen voor producten van de discounteigen merken S-Budget en Clever.
In het najaar presenteerde de Federale Mededingingsautoriteit voorstellen om de prijstransparantie te vergroten. Kocher beloofde een wetsvoorstel, maar dat is nog niet uitgevoerd. Ondanks de roep om een prijsapp van de overheid is dit tot nu toe nog niet gebeurd en het lijkt onwaarschijnlijk dat dit in de toekomst zal veranderen.
In antwoord op een parlementaire vraag legde Kocher uit dat vanwege de bestaande particuliere prijsvergelijkingsinstrumenten een overheidsalternatief niet nodig was. Het argument suggereert dat consumenten al over voldoende informatie beschikken om prijsvergelijkingen te kunnen maken. Niettemin kunnen consumenten nog steeds hun toevlucht nemen tot particuliere projecten om prijzen te vergelijken en mogelijke besparingen te realiseren.