Etikettering in de veehouderij: verlenging van de deadline als kans om te oefenen?

Etikettering in de veehouderij: verlenging van de deadline als kans om te oefenen?

De coalitie heeft de deadline voor de invoering van de Wet etikettering veehouderij uitgesteld tot 1 maart 2026, wat op steun van zowel de landbouw als de Vereniging voor de Vleesindustrie (VDF) wordt ontvangen. VDF-directeur Steffen Reiter zegt dat de gewonnen tijd moet worden gebruikt om de wet op een praktische manier te herontwerpen. Wat belangrijk is, is de transparante presentatie van de houderijomstandigheden via bestaande systemen, zoals ook het Animal Welfare Initiative (ITW) opmerkt.

Robert Römer, algemeen directeur van ITW, benadrukt de noodzaak om particuliere controlesystemen in de nationale regelgeving te integreren. Hij acht de geplande registratie- en bewijsvereisten overbodig en roept op tot afschaffing van het verbod op het op de markt brengen van vlees van dieren uit lagere houderijniveaus om een ​​flexibeler marktgebruik mogelijk te maken.

Landbouwreacties

De belangenorganisatie van varkenshouders in Duitsland (ISN) heeft opgeroepen tot een fundamentele herziening van de wet en ziet een noodzaak tot herstel in de uitvoering en het nadeel van huishoudelijke goederen. De Beierse minister van Landbouw, Michaela Kaniber, beschrijft de verlenging van de deadline als een positief signaal voor een praktisch beleid en benadrukt het belang van planningszekerheid voor de landbouw.

Daarentegen bekritiseerde Dr. Zoe Mayer van de Groenen de verschuiving scherp en riep op tot uitbreiding van de wet tot de horecasector in de nabije toekomst. Het benadrukt de noodzaak van betrouwbare etikettering voor duurzame veehouderij, zoals aanbevolen door de Borchert-commissie en de Agriculture Future Commission.

Achtergrond en uitdagingen

Op 7 juni 2022 presenteerde het Federale Ministerie van Voedsel en Landbouw (BMEL) de eerste plannen voor staatsetikettering voor de veehouderij. Het Animal Welfare Initiative heeft commentaar geleverd op deze plannen en benadrukt dat het niveau van “stabiele huisvesting + ruimte” cruciaal is voor het dierenwelzijn in Duitsland. Nauwe samenwerking tussen de staat en het bedrijfsleven is noodzakelijk om de inspectie van landbouwactiviteiten efficiënt te laten verlopen.

Een levensvatbaar financieringsconcept dat complementair is aan de etikettering en marktgebonden is, is essentieel. Römer uit zijn zorgen dat stabiele omschakelingen voor veel boeren niet op korte termijn kunnen worden gerealiseerd. Bovendien moet bij de etikettering passende aandacht worden besteed aan ITW-bedrijven die al vooruitgang hebben geboekt op het gebied van dierenwelzijn.

Ook de controlemechanismen worden op de proef gesteld. Hoewel de staat de bedrijven zou moeten controleren, is het noodzakelijk om bestaande controlesystemen in de economie op te nemen. ITW-bedrijven worden al twee keer per jaar gecontroleerd. Een uitdaging blijft dat de Duitse staat geen bedrijven in het buitenland kan inspecteren die deelnemen aan de veehouderijvergunning.

Dr. Alexander Hinrichs van ITW wijst erop dat het geplande etiketteringssysteem de status quo weerspiegelt en dat er een gebrek is aan een haalbaar financieringsmodel voor de transformatie van de veehouderij. De financiering van veehouderijen en hun aansluiting op de markt zijn centrale vragen die duidelijkheid behoeven. De economie financiert momenteel de ITW, die 60% van de mestvarkens en 90% van de vleeskuikens en kalkoenen bestrijkt in niveau 2 van de vrijwillige etikettering van het houderijsysteem.