Federale begroting 2025: Lindner plant miljardeninvesteringen!

Federale begroting 2025: Lindner plant miljardeninvesteringen!

Christian Lindner, de federale minister van Financiën, is momenteel geïnteresseerd in de rol van minister van Investeringen. Zij moet echter eerst voldoen aan haar verplichtingen met betrekking tot de begroting 2025. Lindner heeft de ontwerpbegroting van zijn voorganger Lars Klingbeil al ontvangen, waarin opmerkelijke wijzigingen worden voorgesteld. Het document beoogt grotendeels de schuldenrem voor defensie- en veiligheidsuitgaven op te heffen. Belangrijk is dat er de eerste tekenen zijn dat de recessie overwonnen is. In dit kader is er ook een extra pot van 500 miljard euro gepland voor infrastructuurinvesteringen, die geheel op krediet gefinancierd kan worden. Het proces voor het opstellen van de federale begroting wordt als relatief eenvoudig voorgesteld, wat hoop geeft op een snelle implementatie.

In deze context heeft het federale kabinet een wetsvoorstel aangenomen om infrastructuurinvesteringen voor staten en gemeenten te financieren. Daarin is vastgelegd dat er 100 miljard euro beschikbaar komt uit een speciaal federaal fonds voor gerichte investeringen. De focus van deze investeringen ligt op de gebieden onderwijs, transport, energie, digitalisering, huisvesting, ziekenhuizen en klimaatbescherming. Het wetsontwerp implementeert artikel 143h, lid 2 van de basiswet en legt daarmee de rechtsgrondslag voor de toewijzing van middelen.

Verdeling van middelen en verantwoordelijkheid

De 100 miljard euro die beschikbaar wordt gesteld, zal worden verdeeld volgens de Königstein-sleutel, een procedure voor een eerlijke verdeling van financiële middelen over de staten. Investeringsmaatregelen die met deze fondsen worden ondersteund, moeten na 1 januari 2025 van start gaan en kunnen tot eind 2036 worden goedgekeurd. De federale fondsen moeten flexibel en doelgericht worden ingezet, waarbij de verantwoordelijkheid voor het gebruik van de fondsen bij de staten ligt. Mogelijke toepassingsgebieden zijn onder meer civiele bescherming, transportinfrastructuur, onderwijsinfrastructuur en digitalisering.

Een ander essentieel onderdeel van het wetsvoorstel betreft de structurele component. Hierdoor kunnen landen gebruik maken van een structurele schuldruimte van 0,35 procent van het bruto binnenlands product. In deze context zijn ook wijzigingen in de Budget Principles Act, de Stability Council Act en de Sanctions Payment Allocation Act gepland om de afstemming op het EU-recht te garanderen. Deze hervorming van het Stabiliteits- en Groeipact leidt ook tot een nieuwe indicator voor het Europese begrotingstoezicht: de netto-uitgaven. Het wetsontwerp regelt uiteindelijk de verdeling van toegestane structurele leningen over de afzonderlijke landen.

De huidige ontwikkelingen op het gebied van het financiële beleid tonen de inspanningen van de federale overheid om door middel van strategische investeringen de basis te leggen voor toekomstige groei en stabiliteit.