Η οικονομική πολιτική της Κίνας υπό πίεση: οι επικριτές προειδοποιούν για κατάρρευση!

Η οικονομική πολιτική της Κίνας υπό πίεση: οι επικριτές προειδοποιούν για κατάρρευση!

Η οικονομική πολιτική της Κίνας αντιμετωπίζει αυξανόμενη κριτική τόσο από διεθνείς όσο και από εγχώριες βαθμίδες. Ένα κομματικό περιοδικό με επιρροή αμφισβήτησε πρόσφατα τις οικονομικές στρατηγικές της χώρας και προκάλεσε σάλο. Η κριτική επικεντρώνεται στην πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και τους καταστροφικούς πολέμους τιμών σε βασικούς κλάδους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ιδίως οι τομείς των φωτοβολταϊκών, των μπαταριών λιθίου και των ηλεκτρικών οχημάτων.

Οι επιθετικοί πόλεμοι τιμών αναγκάζουν τις εταιρείες να συμβιβαστούν στην ποιότητα. Αυτό εμποδίζει την καινοτομία και τις επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη. Τέτοια μέτρα οδηγούν σε μαζική σπατάλη κοινωνικών πόρων και στην απειλή του χρέους, που θα μπορούσε τελικά να θέσει σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. Εκτός από οικονομολόγους, μέλη της κομμουνιστικής ηγεσίας εξέφρασαν επίσης κριτική για αυτές τις εξελίξεις.

Κριτική στη ρύθμιση

Στη γραμμή βολής βρίσκονται και οι τοπικές αρχές. Επικρίνονται ότι ρυθμίζουν είτε πολύ λίγα είτε πάρα πολλά. Οι κανονισμοί δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τον ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης. Οι ελλιπείς προφυλάξεις για πτωχεύσεις εταιρειών εμποδίζουν τον αποτελεσματικό περιορισμό της υπερπροσφοράς. Ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις δημιουργούν τεχνητούς οικονομικούς παραδείσους μέσω προνομιακών φόρων και επιδοτήσεων.

Ένα άλλο σημείο είναι η εξάρτηση από τις εξαγωγές, η οποία ενισχύεται από την αδύναμη εγχώρια ζήτηση. Πολλοί Κινέζοι πολίτες αποταμιεύουν λόγω ενός αδύναμου δικτύου κοινωνικής ασφάλειας. Αυτή η οικονομική κατάσταση θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η Ιαπωνία τη δεκαετία του 1990, οι οποίες τελικά οδήγησαν σε σημαντικούς κινδύνους χρέους και αποπληθωρισμού.

Διεθνείς εντάσεις

Η επιθετική εμπορική πολιτική της Κίνας έχει κάνει πλέον κύματα διεθνώς, ειδικά στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Κάγια Κάλλας προειδοποιεί για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και τις θέσεις εργασίας. Η συνεχιζόμενη κριτική θα μπορούσε να υποδηλώνει μια αναγκαία αναπροσαρμογή της οικονομικής πολιτικής προκειμένου να διασφαλιστεί βιώσιμη ανάπτυξη.

Στην παγκόσμια σκηνή, οι ΗΠΑ υπό τον Πρόεδρο Τραμπ έχουν εισαγάγει μια επιθετική εμπορική πολιτική με τους λεγόμενους δασμούς για την Ημέρα της Απελευθέρωσης. Αυτοί οι δασμοί δεν απευθύνονται μόνο στην Κίνα, αλλά έχουν αντίκτυπο παγκοσμίως. Οι αναπτυσσόμενες χώρες πλήττονται ιδιαίτερα από αυτό, ενώ την ίδια στιγμή εξαρθρώνεται η USAID. Η Κίνα, από την πλευρά της, εντείνει την οικονομική της παρουσία στον Παγκόσμιο Νότο. Η Κίνα προσπαθεί να αποκτήσει επιρροή μέσω της αφορολόγητης πρόσβασης στην αγορά, των έργων υποδομής και των επενδύσεων σε πράσινες τεχνολογίες.

Το 14ο πενταετές σχέδιο της Κίνας τονίζει τη σημασία του εκσυγχρονισμού των παραδοσιακών βιομηχανιών όπως η κλωστοϋφαντουργία και η μηχανική. Για να ενισχύσει τη δική της οικονομική ανθεκτικότητα, η Κίνα ακολουθεί μια στρατηγική αυτάρκειας και ελέγχου των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα οδηγούν επίσης σε διαρθρωτική υπερπροσφορά σε πολλούς τομείς, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω την πίεση των τιμών στις αναπτυσσόμενες χώρες και εμποδίζει τη βιομηχανική τους ανάπτυξη.

Ως απάντηση σε αυτές τις πιέσεις, χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία, η Αργεντινή και η Νότια Αφρική χρησιμοποιούν εμπορικά αντίμετρα για να προστατεύσουν τους εγχώριους παραγωγούς τους. Αυτά τα κράτη συνδέουν όλο και περισσότερο τις κινεζικές επενδύσεις με συνθήκες όπως η μεταφορά τεχνολογίας και η δημιουργία τοπικής αξίας. Εν μέσω αυτών των εντάσεων, ανοίγει νέο πολιτικό πεδίο για τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου να δράσουν ως ανεξάρτητοι παράγοντες.

Η ΕΕ αντιμετωπίζει την πρόκληση να τοποθετηθεί ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση στην Κίνα και να αναπτύξει στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με τον Παγκόσμιο Νότο. Θα μπορούσε να αποκτήσει επιρροή μέσω στοχευμένης υποστήριξης για την οικοδόμηση βιομηχανικών ικανοτήτων και ρυθμιστικών υποδομών. Ταυτόχρονα, πρέπει να αναπτυχθούν πρακτικές θεμιτού εμπορίου και μέσα παρακολούθησης στις χώρες εταίρους προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες παγκόσμιες προκλήσεις.

Μια άλλη πτυχή είναι η προσεκτική εφαρμογή των υφιστάμενων μέσων, όπως ο μηχανισμός προσαρμογής των συνόρων άνθρακα, για την αποφυγή ακούσιων εμπορικών φραγμών. Οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει επίσης να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους μεταξύ των μεγάλων μπλοκ δυνάμεων καθώς ανοίγονται νέα περιθώρια δράσης.

Συνολικά, η οικονομική πολιτική της Κίνας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής όπου μπορεί να απαιτηθούν βαθιές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση τόσο των εσωτερικών προκλήσεων όσο και των διεθνών εντάσεων.