Η ενεργειακή περιοχή αλλάζει: Γιατί οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μετρούν τώρα!

Η ενεργειακή περιοχή αλλάζει: Γιατί οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μετρούν τώρα!

Η ιστορία του ενεργειακού εφοδιασμού σηματοδοτείται από σημαντικά σημεία καμπής που επηρέασαν σημαντικά την ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Στην αρχή, το ξύλο ήταν η κυρίαρχη πηγή ενέργειας και ήταν η κεντρική πηγή ενέργειας για αιώνες. Τον 19ο αιώνα, ωστόσο, συνέβη μια ριζική αλλαγή: το ξύλο αντικαταστάθηκε από τον άνθρακα, που έθεσε τα θεμέλια για μια νέα εποχή παραγωγής ενέργειας. Αυτή η αλλαγή οδήγησε στη συνέχεια στην κυριαρχία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, το οποίο έκτοτε έπαιξε κρίσιμο ρόλο στον παγκόσμιο ενεργειακό εφοδιασμό.

Αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια τάση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η εστίαση εδώ είναι ιδιαίτερα στην αιολική και ηλιακή ενέργεια. Ιστορικοί όπως ο François Fressoz τονίζουν ότι η ενεργειακή μετάβαση, όπως συχνά περιγράφεται σήμερα, είναι μια σύνθετη διαδικασία που δεν μπορεί να θεωρηθεί ως γραμμική εξέλιξη. Εναλλακτικές προσεγγίσεις για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού υπήρχαν ήδη πριν από έναν αιώνα.

Ιστορικές προοπτικές για τις ενεργειακές τάσεις

Τόσο οι τάσεις των ορυκτών όσο και των εναλλακτικών ενεργειακών τάσεων σημειώθηκαν τον 19ο αιώνα. Ήδη από το 1878, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β' έχτισε ένα τεχνητό σπήλαιο σταλακτίτη στο Σπήλαιο της Αφροδίτης στο Κάστρο Λίντερχοφ στην Άνω Βαυαρία, το οποίο διέθετε μηχανή κυμάτων και πολύχρωμο φωτισμό. Αυτό τροφοδοτούνταν από δύο δωδεκάδες δυναμοκινητήρες ατμομηχανής, τέσσερα χρόνια πριν από τους πρώτους δημόσιους σταθμούς παραγωγής ενέργειας στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Αυτό δείχνει ότι οι καινοτομίες στην παραγωγή ενέργειας είχαν ήδη ξεκινήσει πολύ πριν η βιομηχανική χρήση ορυκτών καυσίμων γίνει ο κανόνας.

Ένα άλλο ορόσημο ήταν η κατασκευή της πρώτης ανεμογεννήτριας στον κόσμο από τον Δανό μετεωρολόγο Poul la Cour το 1891 στο Askov. Μόλις τριάντα χρόνια αργότερα, 120 ανεμογεννήτριες κάλυπταν ήδη το 3% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της Δανίας. Η ανάπτυξη της υδροηλεκτρικής ενέργειας κέρδισε επίσης ορμή στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο πρώτος μεγάλης κλίμακας υδροηλεκτρικός σταθμός τέθηκε σε λειτουργία στους καταρράκτες του Νιαγάρα το 1896.

Προειδοποιήσεις και οράματα

Οι ανησυχίες για την πεπερασμένη φύση των ορυκτών καυσίμων εκφράστηκαν πολύ νωρίς. Το 1879, ο Γάλλος μαθηματικός Augustin Mouchot προειδοποίησε για ένα περιορισμένο μέλλον για αυτές τις πηγές ενέργειας και υποστήριξε τη χρήση της ηλιακής ενέργειας. Προηγούμενες προσεγγίσεις για τη χρήση εναλλακτικής ενέργειας θα περιλάμβαναν, για παράδειγμα, τη χρήση πετρελαίου για τη θέρμανση ιαματικών λουτρών στην Κωνσταντινούπολη την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Lucius Septimius Severus γύρω στο 200 μ.Χ. ή την κατασκευή του πρώτου ηλιακού συλλέκτη από τον Ελβετό ερευνητή Horace-Bénédict de Saussure το 1767.

Η ανάπτυξη των ενεργειακών τεχνολογιών συνέχισε να αυξάνεται τον 20ο αιώνα, όταν ο πρώτος εμπορικά λειτουργικός πυρηνικός σταθμός άνοιξε στο Calder Hall της Cumbria το 1956 και ο Workington έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο μέρος στον κόσμο που χρησιμοποίησε πυρηνική ενέργεια. Μέσα σε μόλις τέσσερις ώρες, αυτή η μορφή παραγωγής ενέργειας έφτασε στο Λονδίνο.

Σήμερα, στο πλαίσιο της τρέχουσας συζήτησης για την ενέργεια και του παγκόσμιου στόχου για μείωση των εκπομπών CO2, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι είναι απαραίτητη μια ανανεωμένη, θεμελιώδης αλλαγή στην παραγωγή και χρήση ενέργειας. Η πρόκληση είναι να βρεθεί η ισορροπία μεταξύ των υπαρχουσών πηγών ενέργειας και των λύσεων που απαιτούνται για ένα βιώσιμο μέλλον. Η ιστορία της ενεργειακής μετάβασης μας δείχνει ότι η συνεχής αλλαγή είναι αναπόφευκτο μέρος του ενεργειακού μας μέλλοντος.

το πρότυπο και Γεω εκθέσουν εκτενώς τις διάφορες πτυχές της ενεργειακής ιστορίας και τις σχετικές προκλήσεις.