De schokkende waarheid: Europa's afhankelijkheid van dictaturen!

De schokkende waarheid: Europa's afhankelijkheid van dictaturen!

De EU heeft de afgelopen jaren meer zaken gedaan met autocratische regeringen. Deze ontwikkeling is bijzonder belangrijk geworden door de Russische aanval op Oekraïne in februari 2022. Vóór dit conflict waren veel Duitsers van mening dat het veiligstellen van de energievoorziening met goedkoop gas uit Rusland een verstandig besluit was. In feite was Rusland economisch afhankelijk van Duitse kennis, goederen en diensten, die door velen werden geïnterpreteerd als hoop op een politieke verandering in de richting van democratie. Deze Annahme heeft een fout gemaakt door de macht van de Despoten in de kritiek. Leden van liberale democratieën erkennen nu hun afhankelijkheid van producten uit autoritaire staten, zoals Süddeutsche.de gemeld.

Voor Duitsland was de afhankelijkheid van Russische energie bijzonder belangrijk. Aan het begin van de oorlog kwam ruim 50% van de Duitse gasimport uit Rusland, en in de hele EU in de jaren 2010 ongeveer 40% van de gasimport, 30% van de olie-import en ruim een ​​derde van de steenkoolimport. Deze afhankelijkheid had zich in een periode van zeventig jaar ontwikkeld en werd sterk beïnvloed door de Koude Oorlog. Interessant is dat de ontwikkeling van het energiebeleid van de socialistische staten, inclusief de DDR, ook profiteerde van de energievoorziening van de Sovjet-Unie. Volgens de Federaal Agentschap voor Burgereducatie De Druzhba-oliepijpleiding werd in 1964 voltooid en werd het machtsinstrument van Moskou door West-Europa van energie te voorzien.

Invloed van de geschiedenis op de energieafhankelijkheid

De relatie tussen Duitsland en Rusland is door de jaren heen beïnvloed door verschillende politieke ontwikkelingen. Met het oosterse beleid van de Bondsrepubliek in de jaren zeventig werd de energiesector verder uitgebreid en leverden West-Duitse en Italiaanse bedrijven knowhow voor de aanleg van pijpleidingen. Gas werd beschouwd als een milieuvriendelijke en kosteneffectieve energiebron, wat in de jaren zeventig leidde tot de eerste zakelijke ondernemingen. Deze pragmatische energieovereenkomsten maakten het mogelijk de afhankelijkheid van Arabische bevoorrading te verminderen en overleefden zelfs crises zoals de Sovjet-invasie in Afghanistan.

In de jaren tachtig steeg het aandeel van de Russische gasvoorziening tot ongeveer 40%. Deze bijzondere relatie werd versterkt door de hereniging, wat leidde tot een nog intensere energiehandel met Rusland. Duitsland exporteerde in de jaren 2000 bovengemiddelde hoeveelheden en was daarmee de grootste afnemer van Russisch gas. Ondanks beschuldigingen dat de energiehandel de democratie in Rusland niet bevorderde, ging de uitbreiding van de betrekkingen door.

De gevolgen van de Oekraïense oorlog

De oorlog in Oekraïne bevestigde de aanhoudende spanningen tussen Rusland en Oekraïne en bracht de problematische afhankelijkheid van Russische energie-importen aan het licht. De liberalisering van de gasmarkt in de EU zou de politieke verhoudingen moeten depolitiseren en het vertrouwen van de lidstaten moeten vergroten. Niettemin bleven de vroegere afhankelijkheden bestaan. De EU-sancties tegen Rusland, vooral na het Krim-conflict van 2014, hadden geen gevolgen voor de gassector, waardoor het probleem verder werd verergerd. Zelfs de aanleg van de bekritiseerde Nord Stream 2-pijpleiding werd, ondanks internationale afkeuring, door Duitsland goedgekeurd.

De verschuiving van de Russische energie-import, die in 2022 begon, zou op lange termijn gevolgen kunnen hebben voor de betrekkingen tussen Europa en Rusland. Historische padafhankelijkheid in het energiebeleid is een groeiend dilemma in de Europese Unie dat de relaties met autocratische staten in de toekomst vorm zou kunnen geven.