Italiaanse economie onder Meloni: staatsinterventie neemt toe!
Italiaans economisch beleid onder Giorgia Meloni: de staatsinterventie wordt intensiever. Kosten en uitdagingen in focus.
Italiaanse economie onder Meloni: staatsinterventie neemt toe!
Onder leiding van premier Giorgia Meloni heeft de Italiaanse staat zijn interventie in de economie sinds oktober 2022 aanzienlijk opgevoerd. Dit komt als onderdeel van een alomvattende economische beleidsstrategie gericht op het veiligstellen van de nationale belangen en het beschermen van het economische erfgoed van Italië. [NZZ] meldt dat de Golden Power-regeling de staat in staat stelt ongewenste overnames te voorkomen, ongeacht de herkomst van de koper.
De traditie van staatsinterventie in de Italiaanse economie gaat ver terug. Tot de jaren negentig had het Istituto per la Ricostruzione Industriale (IRI) een groot deel van de economie onder controle. Deze geschiedenis komt ook tot uiting in actuele zaken, zoals de Acciaierie d’Italia, beter bekend als Ilva, die in 1965 werd opgericht. Dit bedrijf heeft de belastingbetaler al zo’n 20 miljard euro gekost en ontvangt momenteel 400 miljoen euro aan overgangssteun terwijl het onder leiding staat van drie staatscommissarissen. Ondanks de geplande privatisering wil de regering in Rome een minderheidsbelang behouden.
Voorbeelden van overheidsingrijpen
Een ander voorbeeld van staatssteun is de luchtvaartmaatschappij ITA, die voortkwam uit het voormalige Alitalia en de belastingbetaler sinds de jaren zeventig minstens 20 miljard euro heeft gekost. De verkoop aan Lufthansa kwam pas tot stand met steun van overheidssteun.
Ook de Monte dei Paschi di Siena (MPS) krijgt aanzienlijke overheidssteun. In 2017 en 2022 werd in totaal 7 miljard euro aan het instituut ter beschikking gesteld. MPS plant nu een overname van Mediobanca, dat wordt gesteund door Rome, ondanks dat waarnemers hun zorgen uitten. Soortgelijke strikte voorwaarden kunnen in acht worden genomen bij de overname van Bank BPM door Unicredit, waardoor het project onrendabel zou kunnen worden.
- Ilva (Acciaierie d’Italia): Bisherige Kosten: 20 Milliarden Euro; erhält 400 Millionen Euro Übergangshilfen.
- ITA (ehemals Alitalia): Kosten in den letzten Jahrzehnten: Mindestens 20 Milliarden Euro.
- Monte dei Paschi di Siena: Kapitalspritze 2017: 5,4 Milliarden Euro; 2022: 1,6 Milliarden Euro.
Marktverstoring door overheidsingrijpen
Een opmerkelijke verdere stap van de Italiaanse overheid was een interventie bij Pirelli, waar de rechten van de Chinese grootaandeelhouder Sinochem werden ingeperkt. Bovendien werd Poste Italiane met 24,8 procent de grootste aandeelhouder van Telecom Italia (TIM), een positie die zonder overheidssteun nauwelijks mogelijk zou zijn geweest.
De Italiaanse regering dringt ook aan op de vervanging van de CEO van STMicroelectronics om de nationale belangen te beschermen. Deze talrijke staatsinterventies worden vaak gerechtvaardigd met het argument van het beschermen van nationale belangen en het veiligstellen van banen. Maar ze zorgen er ook voor dat veel beleggers zich laten afschrikken door mogelijke weerstand van de overheid.
Italië heeft belangen in verschillende bedrijven, waaronder Eni, Enel, Saipem, Webuild, Fincantieri en Leonardo, die allemaal worden beïnvloed door staatscontrole. De afgelopen decennia hebben overheidsinterventies echter hoge kosten voor de belastingbetalers met zich meegebracht, zonder de neergang van bedrijven te stoppen of de concurrentiekracht van de Italiaanse economie duurzaam te verbeteren. [IADClaw] merkt op dat de aanhoudende trend naar meer overheidsinterventie zowel risico's als uitdagingen met zich meebrengt voor de toekomstige ontwikkeling van de economie.