Η Ιταλία στα χέρια του κράτους: Η επιρροή της Μελόνι στην οικονομία μεγαλώνει!

Η Ιταλία στα χέρια του κράτους: Η επιρροή της Μελόνι στην οικονομία μεγαλώνει!

Η ιταλική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Giorgia Meloni αύξησε σημαντικά την επιρροή της στην οικονομία από την ανάληψη των καθηκόντων της τον Οκτώβριο του 2022. Η εξέλιξη αυτή χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση των κρατικών παρεμβάσεων, οι οποίες δεν επηρεάζουν μόνο συγκεκριμένους τομείς αλλά και ολόκληρη την οικονομία. Σύμφωνα με την Stuttgarter Nachrichten, η κυβέρνηση έχει εισαγάγει έναν κανονισμό που ονομάζεται Golden Power, ο οποίος της επιτρέπει να αποτρέπει ανεπιθύμητες εξαγορές στην οικονομία, ανεξάρτητα από την προέλευση του δυνητικού αγοραστή. Αυτός ο κανονισμός εφαρμόζεται πλέον σε όλους σχεδόν τους τομείς της ιταλικής οικονομίας.

Ιστορικά, η Ιταλία έχει ήδη μια μακρά παράδοση οικονομικής παρέμβασης, ξεκινώντας από το Istituto per la Ricostruzione Industriale (IRI), το οποίο ήλεγχε μεγάλο μέρος της οικονομίας μέχρι τη δεκαετία του 1990. Η σημερινή πορεία της κυβέρνησης Μελώνης συνεχίζει αυτή την τάση και εντείνει τις κρατικές παρεμβάσεις. Η οικονομική υποστήριξη για κρατικές εταιρείες δεν είναι επίσης ασυνήθιστη ως μέρος αυτής της πολιτικής. Ο τομέας που υποφέρει ιδιαίτερα από αυτή την πολιτική είναι η χαλυβουργία, όπου η εταιρεία Ilva, γνωστή πλέον ως Acciaierie d’Italia, έχει ήδη κοστίσει στους φορολογούμενους περίπου 20 δισ. ευρώ και συνεχίζει να βασίζεται στην κρατική υποστήριξη.

Οι οικονομικές παρεμβάσεις στην πράξη

Το χαλυβουργείο διευθύνεται επί του παρόντος από τρεις κρατικούς επιτρόπους και πρόσφατα έλαβε 400 εκατομμύρια ευρώ ως μεταβατική βοήθεια. Εκτός από την υποστήριξη της Ilva, η ιταλική κυβέρνηση σχεδιάζει περαιτέρω επενδύσεις για να καταστήσει την εταιρεία πιο φιλική προς το περιβάλλον. Προγραμματίζεται δαπάνη 5 δισ. ευρώ για τη μετατροπή σε φιλική προς το κλίμα παραγωγή. Αυτές οι κρατικές παρεμβάσεις συχνά δικαιολογούνται από το επιχείρημα της προστασίας των εθνικών συμφερόντων και της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ωστόσο, τέτοια μέτρα έχουν συχνά οδηγήσει σε υψηλές οικονομικές επιβαρύνσεις για τους φορολογούμενους χωρίς να επιφέρουν αισθητή βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εταιρειών, όπως τονίζει η Neue Zürcher Nachrichten.

Ένα άλλο παράδειγμα κρατικού παρεμβατισμού είναι η αεροπορική εταιρεία ITA, η οποία πουλήθηκε στη Lufthansa αφού στοίχισε στους φορολογούμενους τουλάχιστον 20 δισεκατομμύρια ευρώ από τη δεκαετία του 1970. Οι τράπεζες βρίσκονται επίσης στο επίκεντρο της κρατικής στήριξης, όπως δείχνει η Monte dei Paschi di Siena, η οποία έλαβε τεράστιες επιχορηγήσεις κεφαλαίου το 2017 και το 2022. Η τράπεζα σχεδιάζει τώρα να αναλάβει την επενδυτική τράπεζα Mediobanca, η οποία υποστηρίζεται από την κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτό το είδος παρέμβασης συχνά εγείρει επιφυλάξεις μεταξύ των επενδυτών που φοβούνται πιθανή αντίσταση της κυβέρνησης στις προσφορές τους.

Πολιτικές επιπτώσεις και ανησυχίες επενδυτών

Το ιταλικό κράτος έχει επίσης παρέμβει στα δικαιώματα του βασικού κινέζου μετόχου Sinochem στην Pirelli και απαιτεί πλειοψηφία τεσσάρων πέμπτων για στρατηγικές αποφάσεις. Μια άλλη πρόκληση είναι η τρέχουσα εξαγορά της Bank BPM από την Unicredit, όπου οι κυβερνητικές απαιτήσεις είναι τόσο αυστηρές που η συναλλαγή μπορεί να μην είναι πλέον κερδοφόρα. Σε μια επιπλέον κίνηση, η Poste Italiane γίνεται ο μεγαλύτερος μέτοχος της Telecom Italia (TIM) με 24,8 τοις εκατό μέσω της κρατικής υποστήριξης.

Επιστρέφοντας στις παρεμβάσεις, η κυβέρνηση άσκησε επιρροή και στην ηγεσία της STMicroelectronics πιέζοντας για την αντικατάσταση του Διευθύνοντος Συμβούλου για την προστασία των εθνικών συμφερόντων. Οι αυξανόμενες, σύνθετες κρατικές παρεμβάσεις ξεκαθαρίζουν για άλλη μια φορά ότι, παρά τα επιχειρήματα που προβάλλονται για την εξασφάλιση θέσεων εργασίας και εθνικών συμφερόντων, το όφελος αυτών των μέτρων για την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας οικονομίας τίθεται υπό αμφισβήτηση.

Συνοπτικά, μπορεί να φανεί ότι υπό τη Giorgia Meloni η κρατική παρέμβαση στην ιταλική οικονομία έχει φτάσει σε μια νέα κορύφωση. Το υψηλό κόστος για τους φορολογούμενους είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα που θα μπορούσε να αποτρέψει τόσο τους εθνικούς όσο και τους διεθνείς επενδυτές. Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την οικονομική δραστηριότητα θα συνεχίσει να αυξάνεται, ενώ οι προκλήσεις και οι ανησυχίες για την ανταγωνιστικότητα παραμένουν.

Η κατάσταση αναδεικνύει την εξισορροπητική πράξη που πρέπει να διαχειριστεί η κυβέρνηση μεταξύ του εθνικού συμφέροντος και της προώθησης ενός οικονομικού περιβάλλοντος που προσελκύει επενδύσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην Ιταλία και τον αντίκτυπο των κυβερνητικών πολιτικών στην αγορά, μπορείτε να διαβάσετε τα άρθρα στον ιστότοπο Νέα της Στουτγάρδης και το Νέα Ζυρίχη διαβάστε.