Διαμαρτυρίες κατά της λατρείας των θυμάτων: Πώς οι πολιτικοί χειραγωγούν τους ψηφοφόρους!

Διαμαρτυρίες κατά της λατρείας των θυμάτων: Πώς οι πολιτικοί χειραγωγούν τους ψηφοφόρους!

Στο πολιτικό τοπίο, η στρατηγική που ακολουθείται συχνά είναι να παρουσιάζονται οι ψηφοφόροι ως θύματα προκειμένου να κερδίσουν την υποστήριξή τους. Αυτή η τακτική στοχεύει συχνά σε δυσαρεστημένες ομάδες ψηφοφόρων που έχουν ξεκάθαρη ταυτότητα. Η αφήγηση του θύματος μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες, ιδιαίτερα στην οικονομική πολιτική. Αυτό αναφέρουν Εμπορικό περιοδικό "Fuw", ότι απλές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν την αναπαράσταση συχνά επιδεινώνουν την κατάσταση.

Ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της τακτικής μπορεί να βρεθεί στην Ινδία, όπου οι τοπικοί πολιτικοί προτείνουν ελάχιστες ποσοστώσεις απασχόλησης για τους ντόπιους. Ωστόσο, οι υψηλές ποσοστώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών. Επιπλέον, τέτοια μέτρα οδηγούν σε ανταγωνιστικά μειονεκτήματα όταν οι εταιρείες πρέπει να ανταγωνίζονται διεθνώς. Μια άλλη πτυχή είναι ότι οι τοπικές εταιρείες ενδέχεται να δημιουργήσουν λιγότερες θέσεις εργασίας επειδή αποκλείουν τους λιγότερο ειδικευμένους μετανάστες.

Ο λόγος για τα θύματα στη Γερμανία

Η άποψη των θυμάτων έχει επίσης βαθιές κοινωνικές επιπτώσεις. Η Helga Pollak-Kinsky, μια επιζών του Ολοκαυτώματος και σύγχρονη μάρτυρας, είναι επικριτική για την εστίαση στην ιστορία του θύματος. Συνηγορεί υπέρ της μεγαλύτερης αναγνώρισης των θετικών εμπειριών και αντιμετωπίζει τις μεγάλες προσδοκίες που έχουν τα θύματα. Αυτές οι προσδοκίες μπορεί να οδηγήσουν σε προβληματικές αντιλήψεις, καθώς τα θύματα συχνά συνδέονται με την αθωότητα και την ηθική υπεροχή.

Επιπτώσεις της προοπτικής του θύματος

Η αλλαγή στις προσδοκίες της κοινωνίας για τα θύματα, τα οποία συχνά θεωρούνται ταπεινά και υποφέρουν, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αυτή η εστίαση στο θύμα μπορεί να οδηγήσει σε μια παθητική στάση. Ο Jan van Dijk, ένας θυματολόγος, υποστηρίζει ότι η δυτική κουλτούρα καταπιέζει τα θύματα και τους αφήνει ελάχιστο χώρο για τον θυμό τους. Επομένως, το αίσθημα ότι αναγνωρίζεται ως θύμα μπορεί να βλάψει τη δική του ικανότητα δράσης.

Στην οικονομική πολιτική, καθώς και στη συζήτηση για το προσφυγικό, το πρόβλημα γίνεται ξεκάθαρο όταν η αφήγηση του «θύματος» βρίσκεται συχνά στο προσκήνιο αντί για λύσεις ή θετικές προσεγγίσεις. Από την οπτική γωνία του Γερμανικός πολιτισμός Η δυνατότητα δεν έγκειται μόνο στο να ληφθεί υπόψη η ιστορία του θύματος, αλλά και στην ενεργή προώθηση δεξιοτήτων και ευκαιριών για όσους βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις.