Veerkracht als sleutel: de weg van Duitsland naar een duurzame economie
Op 3 juni 2025 zal professor Roland Koch de uitdagingen bespreken waarmee de Duitse economie wordt geconfronteerd en het belang van veerkracht.
Veerkracht als sleutel: de weg van Duitsland naar een duurzame economie
Op 3 juni 2025 heeft prof. dr. h.c. veel. Roland Koch bespreekt de uitdagingen van de huidige tijd en de cruciale rol van veerkracht in de toekomstige ontwikkeling van Duitsland. In een artikel over De Duitse economie Benadrukt wordt dat veerkracht wordt gezien als de basis voor het succes van de nieuwe federale regering. Vertrouwen in een veerkrachtige orde bevordert het optimisme en vertrouwen onder de bevolking.
Markus Brunnermeier, een econoom uit Princeton, benadrukt dat veerkracht niet alleen een individueel doel moet zijn, maar ook een maatschappelijk doel om welvaart voor iedereen te garanderen. Daartoe moeten zes gebieden van het economisch en sociaal beleid onder de aandacht worden gebracht:
- Vertrauen in Dienstleistungen statt industrielle Produktion.
- Umgang mit neuen Herausforderungen im Welthandel.
- Ordnungspolitik: private Risiken vs. staatliche Innovationen.
- Technologieoffene Energiepolitik.
- Staatliche Finanzpolitik und deren Auswirkungen auf Sozialsysteme.
- Demografischer Wandel und individuelle Mitverantwortung.
Een veerkrachtige aanpak voor de sociale markteconomie
De sociale markteconomie wordt beschreven als een concept van veerkracht. Het is lange tijd een stabiliserend element van de Duitse economie geweest, maar wordt steeds meer geconfronteerd met mondiale uitdagingen. Een studie van Xpert.digitaal wijst op de noodzaak om het model van de sociale markteconomie verder te ontwikkelen om veerkrachtiger te kunnen reageren op de mondialisering, het tekort aan geschoolde arbeidskrachten en de vooruitgang op het gebied van kunstmatige intelligentie.
Veerkracht omvat verschillende sleutelkwaliteiten: aanpassingsvermogen, robuustheid, innovativiteit en duurzaamheid. Deze kenmerken zijn cruciaal voor het succesvol beheersen van zowel de kansen als de risico’s van de mondialisering.
De uitdagingen van de mondialisering en het tekort aan geschoolde arbeidskrachten
De mondialisering leidt tot complexere en kwetsbare toeleveringsketens. Om de risico’s te minimaliseren zijn slimme internationaliseringsstrategieën nodig, waaronder onder meer het diversifiëren van toeleveringsketens en het versterken van internationale partnerschappen.
Bovendien is het tekort aan geschoolde arbeidskrachten een urgent probleem. Meer training in MINT-onderwerpen en flexibele, deeltijdse leermodellen zouden hierbij kunnen helpen. Ook automatisering en de inzet van AI dragen bij aan het verhogen van de efficiëntie.
Kunstmatige intelligentie wordt beschouwd als een drijvende kracht achter economische transformatie. Het optimaliseert niet alleen de productieprocessen, maar maakt ook de creatie van nieuwe bedrijfsgebieden mogelijk. Niettemin is een educatief offensief om AI-vaardigheden aan te leren essentieel om ervoor te zorgen dat de digitale verandering eerlijk verloopt.
Duurzaamheid als basis voor veerkracht
Duurzaamheid is een centraal onderdeel van een veerkrachtige economie. De integratie van milieuaspecten in economische beslissingen en het bevorderen van de circulaire economie zijn van groot belang. Bovendien moeten duurzame toeleveringsketens worden gewaarborgd en moet er bewustzijn voor milieuvriendelijke acties worden gecreëerd.
Het verantwoord omgaan met hulpbronnen komt ook tot uiting in de noodzaak van overheidsinvesteringen in infrastructuur, onderwijs en onderzoek. Duidelijke regelgevingskaders voor duurzaamheid en sociale arbeidsomstandigheden zijn essentieel om de samenleving bij het transformatieproces te betrekken.
Samenvattend ziet Roland Koch de veerkrachtige samenleving als een vloot van kleine schepen die samen naar een bestemming reizen. Individuen dragen door hun aanpassingsvermogen bij aan het overwinnen van uitdagingen, terwijl leiderschap de gezamenlijke productie van veerkracht moet motiveren. Er wordt vastgesteld dat fatalisme en pessimisme het aanpassingsvermogen van de samenleving belemmeren.
De toekomst vereist een alomvattende aanpassing aan de eisen van de 21e eeuw, met als doel een evenwicht te vinden tussen economische efficiëntie, sociale gelijkheid en ecologische duurzaamheid.