Waarom groei alleen niet genoeg is: het belang van taakgericht economisch beleid

Waarom groei alleen niet genoeg is: het belang van taakgericht economisch beleid

Bezorgdheid over de economische groei is alomtegenwoordig – van beleidsdebatten op hoog niveau en beleidsmanifesten tot de dagelijkse berichtgeving. In Duitsland heeft de jongste begroting van de federale regering sterkere groei tot een topprioriteit gemaakt. In India streven de leiders ernaar om van hun land weer de snelst groeiende economie ter wereld te maken. In China, waar de dreiging van deflatie op de loer ligt, maakt de regering zich ongetwijfeld zorgen over het halen van haar groeidoelstelling van vijf procent voor dit jaar. In Groot-Brittannië heeft de leider van de oppositiepartij Labour, Keir Starmer, beloofd het hoogste niveau van duurzame groei in de G7 te zullen realiseren als hij aan de macht komt, en de regerende Conservatieven drukken vergelijkbare ambities uit (denk aan de nu beruchte mantra van voormalig premier Liz Truss: “Groei, groei, groei”).

Bezorgdheid over de economische groei is een centraal thema in politieke debatten en ook in de dagelijkse berichtgeving. Het is duidelijk dat regeringen over de hele wereld ernaar streven hun land economisch vooruit te helpen en een hogere groei te realiseren. Dit artikel benadrukt echter de noodzaak om groei zelf niet als het enige doel te zien. In plaats daarvan moet het economisch beleid zich richten op de richting van de economie om ervoor te zorgen dat de groei duurzaam en inclusief is.

De auteur stelt dat het niet voldoende is om simpelweg te focussen op hoge groei zonder rekening te houden met de gevolgen voor de arbeidsomstandigheden of het milieu. Ze wijst op succesvolle voorbeelden waarbij het streven naar andere doelen uiteindelijk tot economische groei leidde. De missie van NASA om een ​​man op de maan te laten landen, leverde bijvoorbeeld talloze technologische innovaties op die later een aanzienlijke economische waarde hadden. De auteur benadrukt ook het belang van digitalisering voor groei en roept op tot het dichten van de digitale kloof om ervoor te zorgen dat de groei niet gebaseerd is op misbruik van marktmacht door grote technologiebedrijven.

Het artikel stelt ook dat de financialisering van de economische activiteit moet worden vermeden. De auteur bekritiseert dat bedrijven te veel investeren in het terugkopen van aandelen en dividenduitkeringen in plaats van in menselijk kapitaal, machines en onderzoek en ontwikkeling. Ze benadrukt de noodzaak om te herinvesteren in de reële economie en de middelen te verschaffen om de situatie van werknemers te verbeteren. Ze stelt ook dat overheden een actievere rol moeten spelen en duidelijke doelen moeten stellen om inclusieve en duurzame groei te bevorderen.

Het artikel eindigt met de oproep dat overheden hun potentieel als waardescheppers moeten gebruiken om de economie vorm te geven. Het benadrukt dat het heroriënteren van publieke instellingen op ambitieuze missies in plaats van beperkte groeidoelstellingen kan helpen de grote uitdagingen van de 21e eeuw aan te pakken en ervoor te zorgen dat de economie in de goede richting groeit.

Bron:Volgens een rapport van www.project-syndicaat.org