Πώς το χάσμα εισοδήματος μεταξύ Ανατολής και Δύσης επηρεάζει το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία - οικονομικός εμπειρογνώμονας αναλύει την ανισότητα και την οικονομική προοπτική.

Πώς το χάσμα εισοδήματος μεταξύ Ανατολής και Δύσης επηρεάζει το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία - οικονομικός εμπειρογνώμονας αναλύει την ανισότητα και την οικονομική προοπτική.

Σύμφωνα με έκθεση του www.sueddeutsche.de,

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία αντιδρούν διαφορετικά στο επίμονο εισοδηματικό χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι Πράσινοι ζητούν μια ταχεία επέκταση της παραγωγής πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ το FDP επικρίνει την αποτυχημένη οικονομική πολιτική της πολιτειακής κυβέρνησης. Σύμφωνα με έρευνα της πλατφόρμας σύγκρισης εργοδοτών Kununu, το μέσο ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα των εργαζομένων στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία το 2023 ήταν περίπου 39.600 ευρώ, δηλαδή σχεδόν 10.000 ευρώ ή 20 τοις εκατό λιγότερο από τον εθνικό μέσο όρο.

Υπάρχει χαμηλή βιομηχανική πυκνότητα στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία και οι συχνά μικρές εταιρείες στα βορειοανατολικά δεν υπόκεινται σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που θεωρούνται οι κύριοι λόγοι για το χάσμα στους μισθούς. Οι εργαζόμενοι στην Έσση πέτυχαν το υψηλότερο ετήσιο εισόδημα με μέσο όρο λίγο κάτω από 54.000 ευρώ.

Αυτές οι εισοδηματικές διαφορές μπορεί να έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην αγορά εργασίας και στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το χαμηλό μέσο εισόδημα στο Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία θα μπορούσε να οδηγήσει στη μετανάστευση ειδικευμένων ειδικών σε άλλες ομοσπονδιακές πολιτείες, γεγονός που θα μπορούσε να επηρεάσει την ανταγωνιστικότητα της περιοχής. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να μειώσει την ελκυστικότητα της χώρας ως δυνητικού επιχειρηματικού κέντρου και να αποτρέψει τους πιθανούς επενδυτές.

Ταυτόχρονα, η χαμηλή βιομηχανική πυκνότητα και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια λιγότερο σταθερή οικονομική δομή, η οποία θα μπορούσε να μειώσει τις προοπτικές περιφερειακής ανάπτυξης και να αυξήσει την εξάρτηση από κρατικά μέτρα στήριξης.

Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων απαιτείται μια στοχευμένη οικονομική πολιτική που στοχεύει στην αύξηση της βιομηχανικής πυκνότητας, στην ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων και στη δημιουργία κινήτρων για την ίδρυση βιομηχανικών επιχειρήσεων. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην εκπαίδευση, τις υποδομές και την ψηφιοποίηση για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης ανταγωνιστικότητας και του αναπτυξιακού δυναμικού της χώρας.